İslâmda "Küfr-i hükmî" addedilen hallerden, Sakınmıyan kimsenin, îmânı gider hemen. Mü'mine, kötülemek kastıyla "Kâfir" demek, Küfür olmaz ise de, sakınmak lâzımdır pek. Eğer onun küfrünü istiyerek dediyse, O zaman küfür olup, kâfir olur o kimse. Hiç günah olduğuna ehemmiyet vermeden, Günah işliyenlerin, îmânı gider hemen. Yine, (İbadet yapmak ve günahtan sakınmak, Lâzım değil) diyen de, küfre düşer muhakkak. Ve yine kâfirlerin dînî âyinlerini, Beğenip, kullanmak da küfr alâmetlerini, Meselâ bir zaruret yokken "Zünnar" kuşanmak, Küfr olur hem bunları sevip, el kavuşturmak. (Falân şey filândadır) veyahut (Yoktur) dese, Sonra (Kâfir olayım) diye yemin eylese, O şey, o kimselerde olsa da, olmasa da, O, kendi rızasıyla küfre düşer o anda. Ve yine bir Müslüman, zina, faiz ve yalan, Gibi her dinde dahi, günah ve yasak olan, Bir şey için, (Keşke bu, helâl olsa idi de, Ben de yapsaydım) diye, bulunsa temennîde, Bu temennî küfr olup, çirkin ve çok kötüdür, Zira bu, o kişinin îmânını götürür. Yine, (Peygamberlere inanıyorum, ama, Âdem aleyhisselâm Peygamber mi acaba?) Bilmiyorum) demek de, küfürdür yine aynen, Kaybeder îmânını yani böyle düşünen. (Eğer Peygamberlerin dediği doğru ise, Kurtulduk) diyen kimse, şüphe ile dediyse, Yani Peygamberlere i'timat etmiyerek, Söylediyse, küfürdür, dikkatli olmak gerek. Ve yine bir kimseye, (Gel namaz kıl) deseler, O dahi (Kılmam) dese, o anda küfre girer. Ve lâkin bu şekilde söylemekle o kimse, (Senin sözünle kılmam) demek istemiş ise, Yani, (Hak teâlânın emriyle kılarım ben), Demek istemiş ise, berî olur küfürden. Birine, (Tırnağını kes) diye söyleseler, (Zîra Resulullah'ın sünnetidir) deseler. O dahi (Kesmem) dese, küfr olur yine hemen, Her sünnet için dahî, böyledir durum aynen. Ama, (Senin sözünle kesmem) derse eğer ki, O takdirde küfürden kurtulur elbette ki.