İstanbul dışındaydım; döndüm geldim, eş, dost bir mutlu, bir neşeli, hani zil takıp oynuyorlar desem yeridir…

Şaşkınlıkla, “Ne oluyor yahu, nedir bu hal” diye sordum, hep bir ağızdan şen şakrak haykırdılar:

–Müjdeee!..

Durumu öğrenince ben de katıldım sevinç ortamına haliyle, az buz değildi yani; Karadeniz Akçakoca açıklarında doğal gaz bulunmuştu, hem de tam 320 milyar metreküp… Kendi kendime, “Çalışıyor vallahi adamlar” diye sessizce itiraf ettim, o kadar yani!..

Öyle çok, öyle durmadan çalışıyorlardı ki, seçim dönemi ya da “baskın” seçim dönemi filan da dinlemiyorlar, kömür, doğal gaz, petrol buldukları sahalardan bir daha, bir daha, defalarca bulup durumu sağlama bağlıyorlardı!..

Mesela, şu sonuncu buluşa bakalım; Akçakoca açıklarında “önemli miktarda” doğal gaz bulunduğunu 2004 yılında TPAO Genel Müdürü Osman Saim Dinç açıklamıştı… Bir sonraki yıla kadar ciddi yatırımlar yapılacaktı!..

Bu yetmedi, 2006 yılında yine Karadeniz’de yine Akçakoca açıklarında petrol umudu belirdi! Bu kez TPAO Genel Müdür Yardımcısı Mehmet Kul, iki yıl önce Akçakoca’nın 9 mil açığında bulunan doğal gaz yatağının açıklarında ve derinlerinde petrol bulunduğuna dair büyük “umut!” içinde olduklarını açıkladı; üstelik bulunan doğal gazın kıyıya taşınma işlemlerinde sona yaklaşıldığını da “müjdeledi!” Gerçi, teknolojinin bu devrinde, artık uydular yoluyla her şey bulunup görüntülenirken “umut etmek” nedir anlamamıştık ama çok sevinmiştik haliyle…

İktidar asla yetinmiyordu! 2007 yılında bir AKP milletvekilinin deyişiyle “Bu kez turnayı gözünden vurmuş” acayip bir petrol rezervi bulmuştuk!..

Sonracığıma bi baktık, 2010’da Akçakoca’da bir yeni doğal gaz rezervi daha bulunmasın mı? Hem de referandumun hemen öncesinde Akçakoca sahilinden 14 Km. uzakta, bin 600 metre derinlikte bir doğal gaz rezervi bulunmuş ve derhal harekete geçilmişti!..

2012’de TPAO, yine Akçakoca’da bir önemli petrol rezervi daha buluverdi. Akçakoca’dan, bir diğer deyişle petrol ve doğal gaz fışkırıyordu!

–Türkiye uçacaktı, uçacak!..

Dünya bu işten anlamıyor hakikaten!

Millet haliyle pek seviniyordu…

Seviniyordu ancak bi türlü bulunan doğal gaz ve petrolün hayrını göremiyordu! Her yıl yapılan zamlardan bunalıyordu… 2012’de bu kez zamanın Enerji Bakanı Taner Yıldız şu açıklamayı yaptı:

–Petrol bulduk ama çıkaramıyoruz!..

Neden çıkaramıyorduk acaba? Yıldız, Hakkari’de petrol bulunduğunu ancak terör nedeniyle arama çalışmalarının başlayamadığını söyledi!..

2013 yılına geldiğimizde, Milliyet Gazetesi Karadeniz’i ve Akçakoca açıklarını petrolde yeni merkez ilan etti. Dünyanın en büyük şirketleri bu sahaya yönelmişti!..

Bu arada 2009 yılında Sakarya’da doğal gaz bulundu haberini atlamışım, özür dilerim!..

Sonra araya 7 yıllık uzun bir süreç girdi… Sonunda en büyük müjdeyi AKP’li Cumhurbaşkanı büyük bir toplantıyla duyurdu; Ancak, tarihimizin en büyük doğal gaz buluşu dünyada ve Türkiye’de nedense pek bir etki yaratmadı!..

Mesela, Cumhurbaşkanı açıklamasına başladığında dolar 7.15 civarındayken, konuşması bittiğinde 7.31’e dayanmıştı! Türkiye’nin uçuşa geçeceğini anlayan “dış güçler”, içerideki yandaşlarıyla direniyordu tabii; açıklamanın ardından Tüpraş’ın hisseleri de düşmesin mi! Dur, ne oluyor demeye kalmadan kredi derecelendirme kuruluşu Fitch, Türkiye’nin kredi notunu durağandan negatife çevirmesin mi!

–Münafık güçler hevesimizi kursağımızda bırakmaya karar vermişti sanki!..

Nerede bu doğalgaz nerede bu petrol?

Ehh, doğal olarak elin ağzı torba değildi ki büzesin…

Sorular sorulmaya başladı doğal olarak:

–Son 16 yılda, tam 9 kez büyük doğal gaz ve petrol rezervleri bulunduğu açıklandı, “nurlu ufuklara yürüyoruz” nutukları atıldı… Peki nerede bu doğal gaz ve petrol rezervleri? İnek mi içti, dağa mı kaçtı?..

-2004’ten bu yana doğalgaz ve petrol fiyatları dünyanın en pahalı ürünleri olarak Türkiye’de satıldı! Hele son yıllarda işin tadı iyice kaçtı; millet petrol ve doğal gaza neredeyse servet ödemeye başladı!

-Bulunan miktar, eğer varsa ve çıkarılabilirse bunun süreci Cumhurbaşkanı’na göre 3, uzmanlara göre en az 7 yıl! Bulunan miktar Türkiye’nin 6 yıllık ihtiyacını karşılıyor. Ülkenin yıllık ihtiyacı 50 milyar metreküp… Bu miktarın neresini ihraç edileceği de merak konusu!

Gördüğünüz üzere zor, hatta yenilip yutulması hazımsızlık yaratacak sorular!

Siyasi çevreler, bunun bir erken seçim atağı olduğunu söylüyor. Ben de bu düşünceye katılıyorum ancak daha büyük bir endişem var:

–Acaba, aldığımız müjde faturalara ne ölçüde yansıyacak!..