Sezon ortasında hedefsiz kalmak her takım için zordur. Hatta belli başlı sebeplere dayandırırsak her kulübün en son isteyeceği şey bu hedefsizliktir. Trabzonspor açısından düşünürsek bu beter durum en kötü haliyle yaşandı. Hedefsizliğin yanına önce yönetimsizlik ardından da hocasızlık eklendi. Dolayısıyla 8-9 ayda gelinen sürecin sancıları oyuncu grubu için de aşırı motivasyonsuzluğun temel sebebi olmuş durumda artık.

Mevzuyu geçen yılın en kreatif isimlerinden biri üzerinden anlatmak gerekirse kafayı Dorukhan Toköz’e çevirmemiz gerekiyor. Çok fazla üzerinde durulmayan bir isim şu günlerde belki ama en somut profil o bana kalırsa. Neden Dorukhan? Çünkü şampiyonluktan sonraki dağılmanın aynadaki yansıması bu oyuncu.

DORUKHAN BEKLEYİŞİ KISA ÖZET

Dorukhan en son geçtiğimiz yılın Ağustos ayındaki Kopenhag maçında oynadı. Bu takım Dorukhan’sız geçen 7 ayın içerisine bırakın benzerini, yaklaşanını bile yerine koymakta başarısız oldu. Nwakaeme seviyesini, Visca seviyesini yakalamak zaten imkansızdı ama düşünün; yeni bir Dorukhan bile bulunamadı. Ve şampiyon olan bir kulübün taraftarına 7 ay sonra dağılmış bir organizasyon içerisinde ‘Daha bu takıma Dorukhan Toköz gelecek’ bekleyişi yaşatılıyor. İşte o bekleyiş Trabzonspor’un bu günkü durumunun kısa özetidir.

SİL BAŞTAN BAŞLAMAK GEREK

Bugün Adana Demirspor önünde Visca’nın 3 dakikalık varlığı neler yaşattı izledik. Tüm bu umutsuzluğun içinde bir bahar çiçeği gibi filiz verdi adam. Ama Visca’nın dönüşüne kadar sıfırı tüketmiş olmak mı gerekirdi? Visca döndü ama hiçbir şey bıraktığı yerde değil artık. Işık sönmüştü. Bir tek Orhan Ak hoca vardı kenarda ona da veda hediyesi oldu. Trabzonspor için hem bu skor hem de bu galibiyet asla bir şeylerin yoluna girdiği anlamını taşımıyor. Sadece Abdullah Avcı’nın kaderini etkileyen o plansızlığın gösterimi oldu. Şimdi her şeye yeni yönetim de dahil sil baştan başlamak gerekecek.