Yaklaşık 5 ay önce 9 Ağustos günü yazmıştım. Ben ortaya yazmıştım. Cumhurbaşkanı üstüne alındı, “hakaret var” diyerek TCK 299'dan dava açılmasını istedi. 1 yıldan 4 yıla kadar hapisle yargılanacaktım. Cumhuriyet Savcısı, yazıyı inceledi. Hakaret bulmadı, “kamu adına takibata mahal olmadığına” yani “kovuşturmaya gerek yok” diyerek karar aldı. Bugün aynı yazıyı bu köşeye yeniden koyacağım. Çünkü yazı, sanki 5 ay önce değil, bugün yazılmış gibi çok taze duruyor.
İşte o yazı:
* * *
“Kokmuş köfteci!
TV ekranına çıkıyor konuşuyor. Bir gazeteci buluyor. Ona konuşuyor. Namaza gidiyor, çıkışta konuşuyor. Meclis kapalı, uçağa bindirip, uçakta konuşuyor.
Eskiyi konuşuyor.
Kumpasa avunuyor.
İstismara dövünüyor.
Gülen şöyle yaptı. Böyle yaptı. Ne istediysek verdik. Arkadan bıçakladı. Demirtaş şöyle yaptı. Böyle yaptı. Ne istediyse verdik. Bizi arkadan istismar etti.
Türkiye yanıyor.
Kandırılmış.
Arkasını anlatıyor.
Sanki 3 yaşında bebek.
Diyor ki; yol kesme, adam kaçırma, haraç alma, mahkeme kurma gibi eylemler süreci zehirledi.
Hadi oradan!
Zehirlenirken neredeydin?
Zehirle birlikteydin.
Aynı kabukta badem içi gibiydin. Sesin çıkmadı; çünkü oylar sana akacak 400 milletvekili çıkaracaktın.
* * *
Aklı başına geldi.
Hem silah.
Hem siyaset.
Birlikte olmaz diyor.
İç savaş başladı arkadaş. Senin; yol kesiyorlardı, adam kaçırıyorlardı, haraç alıyorlardı, mahkeme kurup eylem koyuyorlardı dediğin günlerde PKK örgütü yurt dışındaki eli silahlı militan sayısını, 10 bin artırdı. 22 bine çıkardı. PKK Güneydoğu ve Doğu Anadolu'daki kentleri silah deposu haline getirdi, 80 bin silah yığdı. 22 bin militanı savaşsınlar diye o dağlara gönderen Türkiyeli Kürt analar ile babaları da sağ ellerini havaya kaldırıp zafer işareti yapmaya vidaladı.
Sen ne yaptın?
Göz yumdun.
Oy bekledin.
Şimdi maval anlatıyorsun.
Kumpasa gelmiş.
İstismar edilmiş.
Öcalan cici imiş.
Demirtaş öcü imiş.
“İç savaş patladı. Türkiye'nin bu savaşta hedefi nedir?” onu söyle.
Savaş savaştır.
Hedefsiz savaş olmaz.
“Terör tamamen bitecek sonra süreç başlayacak” diyorsan; bu 22 bin terörist tamamen yok edilecek ve onlara destek sunmak için zafer işareti yapmaya vidalanmış anneler, babalar da “PKK'nın şirretliğine lanet okuyacak noktaya” gelecek. Eriyen devlet otoritesi yeniden dirilecek.
Ne zaman?
Kaç ayda?
Kaç yılda?
Türkiye'nin bütün şehir, kasaba, köy, dağ, ovalarında, tarlalarında ve meralarında, yollarında yol kesme, adam kaçırma, haraç toplama, mahkeme kurup eylem koyma, asker, polis şehit etme, roketatarlarla valilik binalarına saldırma, köprü uçurmalar ne zaman bitecek?
Maval anlatma.
Hedef söyle.”
* * *
İşte bu yazı aklandı.
Haklı çıktım.
Sevinemiyorum.
Bölge yanıyor.
Kentler, yanıyor.
Okullar yanıyor.
Camiler yanıyor.
Hastaneler yanıyor.
İnsanlar yanıyor.
İstikrar nanay!
İstikrar gelmedi. Tüketici güven endeksi diyorlar. Merkez Bankası ile Türkiye İstatistik Kurumu bir olup, “vatandaşın (tüketicinin) maddi durumunu, ne kadar harcadığını, ne kadar biriktirdiğini, ekonomik gidişten beklentisini” araştırıyor, yayınlıyor, adına “güven endeksi” diyorlar. Endeks 100'ün altı ise güven (istikrar) yok demektir. Aralık ayında endeks 73.2'ye geriledi. İstikrar nanay! Ekonomi Bakanı Mustafa Elitaş, “zorlu süreci yenebilecek tecrübeye sahibiz” diye umut pompalıyor ama vatandaşın istikrara bakışı umutsuz
