İNSAN bu! Yoksul bir ailede doğabilir.
Tutunmak ister.
İmam hatip okur.
Açılımlarına söz geçiremez.
Ticarete girer.
Bisküvi bayisi olur.
Saygı duyarım.
Aynı insan boşluk görür.
Siyasete kapılanır.
İstanbul'a Belediye Başkanı olur.
Fırsat yakalar.
Kocaman bir sıçrama daha yapar.
Parti kurar.
Türkiye'ye Başbakan seçilir.
Aynı insan, henüz aklında İstanbul'a Belediye Başkanı olmak yokken “Türkiye'nin garip ve gurebalarından, fakir ve fukaralarından oy desteği isteyen” Allah-Peygamber- Rabbim gibi dini söylemler yüklü ve milli görüş köklü bir partide siyasetçilik yaparken “kuyumcu olmak” da isteyebilir.
Bir çelişkidir.
Ama bizi ilgilendirmez.
* * *
İstanbul Kuyumcular Odası'na baş vurur.
Kuyumcu sertifikası alır.
İstanbul'un Hasköy semtinde bir kuyumcu dükkanı açabilir.
Buna da bir şey diyemeyiz.
Fakat merak da ederiz.
Niçin gizledi?
1993'te kuyumcu olmuş.
Tam 20 yıl toplumdan sakladı.
Eski resimlerini dağıttı.
İETT işçisi olduğunu anlattı.
Söyleşiler yaptı.
Bisküvi toptancılığıyla gururlandı.
Futbolculuğuyla övündü.
Fakat kuyumculuğunu gizledi.
Hatta gelini (oğlunun eşi) Cihan Kamer adlı bir kuyumcuyla ortak kuyumculuk yapmasına rağmen kendisinin de 1993-1994 yılları arasında kuyumcu dükkanı sahibi olduğu bilgisini Türkiye'den esirgedi.
* * *
Allah'ın bildiğini!
Kuldan niçin sakladı!
Düşünüyorum ki, muhtemelen “kuyumcu bir başbakan fakiri-fukarası bol bir Türkiye yaratmış olmaktan” utandığı için altın tüccarı olduğunu dünyadan gizledi.
Başbakanı 20 yıl önce kuyumcu…
Ülkenin bugünkü haline bak:
Her 100 aileden 72'sinin geliri 1200 TL'nin altında. Ekmeğin kilosunun 4 lira olduğu (İstanbul'da) bugünün Türkiye'sinde 1200 TL hane geliri fakirlik ve fukaralıktır.
Her 100 aileden 9'u ise sefildir.
Aylık geliri 400 TL'nin altında.
Yani bugün Türkiye'de her 10 aileden biri (bir aile ortalama 4 kişi) ayda 400 TL ile geçinmek zorunda… Bu da bizim gizli eski kuyumcu Başbakan'ın “gelsinler biraz bizden iyi ekonomi yönetimi öğrensinler dediği Avrupalı ailelerin köpeklerine ayda harcadıkları paranın yarısı kadar” bile değil.
* * *
Avrupalı ailelerin köpeklerine ayda harcadığı paranın yarısı kadar (400 TL) aylık geliri olan Türkiye'deki ailelerin sayısı Kuzey Doğu Anadolu kentlerindeki her 100 ailenin 17'sine, Ortadoğu Anadolu kentlerindeki her 100 ailenin 14'üne ve hatta Bursa, Eskişehir, Bilecik, Kocaeli, Sakarya, Düzce, Bolu, Yalova'daki her 100 ailenin 6'sına kadar çıkıyor.
(Bu rakamsal bilgiler Aile Ve Sosyal Politikalar Bakanlığı'nın yaptırdığı 2011 yılı araştırmasından alındı.)
Kuyumculuğunu gizleyen.
Türkiye'de 7 milyon insanın Fak-Fuk-Fon dedikleri Fukaralık Dayanışma Fonu'dan yardım aldığını da gizler.
Başka neleri gizler?
Siz tahmin edin.
