Tarihte hiçbir şey kayıp olmaz. Padişahlar, şahlar, krallar, sultanlar, diktatörler, ordu komutanları, seçilmiş liderler tarih yapamazlar. Tarihi halkın mücadelesi yapar, liderler tarihe yazılırlar.
Tarihe şöyle yazıldı:
Berkin'e kurşun.
Bilal'e dolar, avro.
Tarihin bu zaman diliminde Bilal liderin oğlu, Berkin halkın oğluydu. Berkin başından polis fişeğiyle vurulmuş 269 gündür hastanede yoğun bakımda, eti kemiğine yapışmış, bedeninin tamamı etiyle ve kanıyla 16 kiloya düşmüş can çekiştiği saatlerde lider Tayip Erdoğan oğlu Bilal'e; “Savcı baskına geliyor… Evdeki paraları (1 milyar dolar kadar) sıfırla…” diye kara para kaçırma öğütleri veriyordu.
İşte sonucu bu:
Berkin'e ölüm.
Bilal'e para.
* * *
İnsana yakışan sadece alın teri üzerine hesap yapmaktır. Bilal'in babası, muhasebecilik yaptığı sucuk fabrikasındaki işini bırakıp “parti lideri olmaya soyunduğu” ilk gün aklının en kıymetli köşesinde “siyaseti servete dönüştürmek” yatmıyor olsaydı; Berkin ölüm döşeğinde can telaşındayken Bilal, evinde sakladığı ABD doları ile Avro'ları saklama paniği içinde olmayacaktı.
Berkin ekmek almaya çıkmıştı.
Ekmeğiyle evine dönecekti.
Bilal'in Babası Tayyip Erdoğan, 12 yıl boyunca siyaset paletinin bütün renklerini ikiye indirdi. Bir yandan halkı ikiye bölmek, düşman kamplara ayırmak politikasına sarılırken diğer yandan siyasetinin çarklarını şehir rantlarından doğan rüşvet, bahşiş ve rant peşkeşi karşılığı bağışlardan oluşan dolar ve avrolarla yağladı.
Polis Berkin'i düşman gördü.
15 yaşındaki genci fişekle vurdu.
Berkin canından oldu.
Bilal'in evi dolara boğuldu.
* * *
Türkiye'nin büyüklü küçüklü şehirlerinin sokakları ellerinde bir ekmek ve dillerinde “Katili Biliyoruz” diye haykıran genç yaşlı, kadın erkek on binlerce insanla doldu. İşçi örgütleri “Berkin'in öldürülüşünü hazırlayan ortamı, lideri ve liderin ülkeyi düşman kamplara bölme politikasını” lanetlediler. Esnaflar dükkanlarını açmadılar. Gazetelerin çoğu (geçmişte iktidarı destekleyenler dahil) Berkin'in acılı annesinin; “Kuzumu Allah almadı, Erdoğan aldı…” feryadını manşet yaparak çıktılar.
Tarihte hiçbir şey kaybolmaz.
Tarihe şöyle yazıldı:
Berkin can çekişiyordu.
Bilal'in Babası dolar telaşındaydı.
Gücünü birleştir!
Yeni bir rüzgar var. Bu seçimde muhalefet partilerine oy veren vatandaşlar, parti, lider ayrımını bir yana koyacaklar. Sandıkta güçlerini iktidar partisi AKP adaylarına karşı birleştirecekler. Yaşadıkları şehrin durumuna göre oyları kendi partilerini birinci yapmaya yetmeyecekse yüksek oya sahip diğer muhalefet partisine oy verecekler. CHP'nin güçlü olduğu kentlerde MHP'liler de CHP'ye ve MHP'nin önde olduğu şehirlerde CHP'liler de MHP adaylarına “evet” diyecekler. Bu tabloyu yansıtan ve “2009 yerel seçimleri sonuçlarını esas alan” listeyi dün bu köşede “oyum sahibini arıyor” başlığıyla yazmıştım. Bazı illerden açıklama ve ilave bilgiler geldi. Samsun CHP Belediye Başkan Adayı Tarık Cengiz, “Samsun'un tarihinde MHP hiç CHP'nin önünde olmadı, son anketlerde AKP ile başa baş durumdayız” dedi. Balıkesir CHP Milletvekili Namık Havutçu, “Balıkesir Büyük Şehir oldu. Seçim sonuçlarını Balıkesir'in ilçelerindeki oylar belirleyecek ve bu açıdan CHP oyları MHP'nin çok önünde” diyor. Karaman, Bartın, Kars, Ardahan, Adana, İsparta ve Manisa‘dan arayan SÖZCÜ okurları da son anketlerde CHP'nin MHP'nin önünde olduğunu ve seçmenin gücünü bu yönde birleştireceğini ifade ettiler. Mersin'den bazı okurlar da anketlerin bu kentte MHP'nin önde olduğunu gösterdiğini söylediler. Özetle; “Gücünü Birleştir” rüzgarı güçlü esiyor.
