TENCEREYE yarıya kadar su doldurursun.
İçine patatesi koyarsın.
Tencereyi ateşin üstüne oturtursun.
Su ısınmaya, kaynamaya sonra da fokurdamaya dönüşür.
Olur sana süreç.
Patatesler haşlanır.
Olur sana sonuç.
Süreç diye ağza sakız yapılan netleşti.
Tencerenin suyu fokurduyor; içinde haşlanan Türkiye'nin bütünlüğüdür.
Bunu anladık.
Bir yanda Abdullah Öcalan, diğer yanda Tayyip Erdoğan, müzakerenin birinci           isimleri oldular.
Mektuplar yazıldı.
Mektuplar adresine ulaştı.
Okundular.
Cevaplar yazılacak.
Tayyip Erdoğan ile Abdullah Öcalan; PKK silahı bıraksın, militanlar Türkiye           topraklarını terk etsin diye müzakereye oturacaklar.
Müzakereye oturmak da sonuç değil sürecin parçası olacak.
Kimsenin itirazı yok.
Hedefine ulaşmak için; “Şeytanla bile müzakere masasına” oturursun.
Süreç berrak.
Merak edilen sonuç.
Sonuç bulanık.

* * *

Belli ki, gizleniyor.
Başbakan ve onu destekleyen medyadaki kalemler sürekli olarak topluma buğulu, puslu, dumanlı bir sonuç sunmaktalar.
Başbakan sonucu; “PKK'lı teröristler silahlarını yanlarına alacaklar, Türkiye           topraklarını terk edecekler” diye tarif ediyor.
Bu köpük sonuç olur.
Terörist Türkiye'den gitsin.
Sonuca ulaştık diye sevinelim.
Aptal aldatan bir sevinç olur.
Gerçek sonuç; Türkiye topraklarındaki teröristlerle birlikte Kandil'deki liderleri dahil Kuzey Irak'takilerin, Batı İran'dakilerin, Doğu Suriye'dekilerin tümünün ellerinde          silahlarıyla Türkiye'ye gelip teslim olmaları değil midir?
Sabah çıkar giderler.
Akşam geri gelirler.
Gerilla savaşı veriyorlar.
Bu tür savaş; sabah gidip akşam geri dönmek, ateş edip Türk askeri şehit ettikten sonra silahı toprağa gömüp, bölge insanından biriymiş gibi şehir, kasaba, köy hayatına         karışmak değilse nedir?

* * *

Bu yüzden şüphe büyüyor
Sadece “ülke bölünmesin” diye düşünen Türkler değil fakat “ülke bölünürse biz batıdaki illerde et ve tırnak misali birlikte yaşayan Kürtler ne yaparız” diye soran milyonlarca vatandaş da muhtemel sonuca kuşkuyla bakmaktalar.
Tedirginlik duyulan…
Sonucun hazmedilemez bir tablo yaratacak olma ihtimali…
Sonuç öyle olmalı ki, geri tepmesin.
Türklerin de hazmedebileceği bir sonuç olsun.
Sonuçtan bölünmek isteyen, ayrı harita dayatan ve aksi halde 50 bin kişiyle kanlı başkaldırı yaparız diyenler de kârlı, kazançlı çıkmayabilir.
Süreci başlattılar.
Sonucu gizliyorlar.
Abdullah Öcalan, hiçbir zaman “Kürt anneleri ağlamasın yeter ki akan kan dursun” diye bir tek cümle söylemedi.
Aksine, istediğimizi almazsak 50 bin kişiyle silahlı halk ayaklanması başlatırız diyor.
Apo'nun gözü dönmüş!
Süreç berrak!
Sonuç bulanık!
Halk narkoz altında!