Maç başladı, hemen gol pozisyonuna girdi Galatasaray… 20 dakika içinde dört olabilirdi. İstanbulspor savunma taktiği ile oynamasına rağmen çok boşluk verdi Galatasaray'a.

Bu tempo otuzuncu dakikadan sonra biraz düşünce, İstanbulspor çabuk atak arayışlarına başladı. İlk devre, Muslera bir kez yere yattı. Gücü olmayan İstanbulspor kapanıyordu ama bu durum devam edemezdi. Savunmada yardımlaşma her zaman ön plandadır. Bu durum zayıf kaldı ev sahibinde. Düşünün İstanbulspor'da topla en fazla oynayan isim Kaleci Jensen'di.

İcardi’nin aldığı penaltı sonrası çok ilginç anlar yaşadık. Topu Kerem'e bırakan İcardi, Kerem'in topu ileri bırakıp, vuruşu kullanması ve İcardi'nin tekrar topa vurması çok eski bir taktiği hatırlattı. Bunu deneyen en ünlü isim Hollanda'nın süper yıldızı Johan Cruyff'tu. Yakın geçmişte ise Messi ve Suarez, penaltıyı böyle kullanıp golü atmışlardı. İcardi kaçırdı.

Golün geleceği belliydi. Yine İcardi attı. Penaltının böyle atılmasından Okan Buruk hoşnut kaldı mı? Hiç sanmıyorum. Günümüzde ‘Panenka' penaltısını atmak bile risk… Büyük ustalık gerektiriyor.

Ben bu maçı nasıl olsa kazanırım düşüncesi tehlikelidir. İstanbulspor beraberlik için fırsatlar bulmaya başlamıştı. Biraz vites yükseltince hemen oyuna hükmediyordu Galatasaray. Kerem Demirbay'ın mükemmel şutu direkten dönmese çok güzel bir gol izleyecektik. Zaha artık kendini daha fazla göstermeli. Angelino oynadığı bölgede varlığını daha kuvvetli hissettirmeli. Torreira ve Boey takımın iyileri olarak ön plana çıktılar.

Galatasaray bu maçı kazandı ama bundan sonraki maçlarda “Nasıl olsa kazanırım” düşüncesi devam ederse beklenmedik sonuçlar alabilir.