Anayasamızın “yargı yetkisi” başlıklı dokuzuncu maddesinde şöyle der:

“Yargı yetkisi, Türk Milleti adına bağımsız mahkemelerce kullanılır.”

Ceza Muhakemeleri Kanunu'nun 232. maddesinde mahkemelerin hükmü açıklama şekli anlatılır. İlk fıkra şöyledir:

“Hükmün başına, ‘Türk Milleti adına' verildiği yazılır.”

Peki gerçekte böyle mi?

Kesinlikle değil.

Şimdi gelin iki örnek karar üzerinden neden böyle düşündüğümü ve yargı yetkisinin kim adına kullanıldığına bakalım:

– İlki bir Anayasa Mahkemesi Kararı.

Konusu ek Motorlu Taşıt Vergisi ödenmesini öngören yasal düzenlemenin iptali.

Detaylarına gelince…

Malumunuz, iktidar saçma sapan bir ekonomi modeli geliştirip adına “(Heteredox) Yeni Ekonomi Modeli” dedi. Bu modelin ana sloganını da Başekonomist ilan etti: “Faiz sebep, enflasyon sonuçtur.”

Model uygulanmaya başladığında yüzde 21 civarında olan faiz yüzde 8.5'a kadar indirildi. Ancak enflasyon falan düşmedi.

Hem hayat pahalılığı aldı başını gitti, hem döviz kuru patladı.

Bu arada milletin cebindeki para da eridi gitti. Alım gücü dibe vurdu.

Tam anlamıyla derin bir ekonomik krize dönüştü.

Seçimler geçtikten sonra kurulan hükümet, “(Heteredox) Yeni Ekonomi Modelini” değiştirme kararı aldı. Yeni bakan “rasyonel olacağız” dedi ve dört ayda faizleri yüzde 8,5'tan yüzde 30'a çıkardı.

Artık insanlar gelirlerini de artıramadığı gibi ek gelir yaratmak istediğinde paraya daha yüksek faizle ulaşabilir hale geldi. Zamlar, vergi artışları ve yeni vergiler de yağmur gibi geldi.

Yeni hükümet krizin devlete etkilerini azaltmak, devletin gelirlerini artırmak için yeni vergiler saldı. Ek Motorlu Taşıtlar Vergisi de bunlardan biriydi.

İktidarın beceriksizliği ile ortaya çıkan bütçe açığının bir kısmı, şimdilerde milletin sırtına yüklenen yeni Motorlu Taşıtlar Vergisiyle kapatılmaya çalışılıyor.

Anamuhalefet Partisi, ek vergi salınmasına ilişkin yasal düzenlemeyi, iptali istemiyle Anayasa Mahkemesi'ne taşıdı. Mahkeme, uzun uzun bekledikten sonra “iptal isteminin reddine” karar verdi.

Düşünün Devleti yönetenlerin becerisizliği yüzünden millet ek bir bedel ödüyor. Ödenen vergileri tekrar ödemek zorunda kalıyor.

Anayasa Mahkemesi de bu vergiyi Anayasa'ya uygun buluyor ve güya işini “millet adına” yapmış oluyor.

Milletin sırtına vurulan haksız bir yüke geçit veren bir mahkeme “millet adına” karar vermiş olabilir mi?

Kesinlikle hayır. Anayasa Mahkemesi, devlet adına, beceriksiz ekonomi yönetiminin açıklarını kapatmak için karar alıyor.

Ben sorumlu bir vatandaş olarak AYM kararından sonra o vergiyi yeniden ödedim. Daha doğrusu ödemek zorunda kaldım.

Ancak bu milletin bir ferdi olarak yaşadığımız krizi yaratan ülke ve ekonomi yöneticilerine ve kararı veren AYM üyelerine hakkımı helal etmiyorum.

(Emeğimin karşılığı olan paranın haksız yere ve devlet zoruyla elimden alınması nedeniyle sorumlulara beddua etmek ve yazımı da o bedduayla bitirmek isterdim ama yakışıksız kaçar diye yapmıyorum.)

– İkincisi bir Yargıtay Kararı.

Konusu 2013'teki Gezi Olayları.

Kararla Osman Kavala, Can Atalay (Kendisi son seçimlerde halkın teveccühünü kazanmış ve milletvekili seçilmişti), Çiğdem Mater Utku, Tayfun Kahraman, Mine Özerden Gezi protestolarını organize ettikleri gerekçesiyle hükümlü hale geldi.

Yargıtay, milyonlarca insanın katıldığı
protesto gösterilerini adeta bu beş kişinin yaptığına hükmetmiş. Gerçekten akıl almaz bir durum.

Kararı alanlara sormak lazım: O protestolara katılan milyonlar, Kavala'nın, Atalay'ın ya da diğerlerinin varlıklarından haberdar mıydı? (Gazeteci olmasam ben dahi bu isimleri daha önce duymamış olabilirdim.)

Peki haberleri yoksa o milyonları Kavala ve diğer sanıklar nasıl yönlendirmiş olabilir?

Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan, yargılama bitmeden Kavala ve diğer isimlerin hükmünü vermişti. Yargıtay da o hükmü onayladı.

★★★

Yargı artık millet adına değil iktidar ve devlet adına kararlar alıyor. Oysa devletin dini adalet olmalı. Yargı kararları milleti devlete karşı korumalı!

Bu şartlar altında vay bu milletin haline.