Hikayedir…
Akrep, suyu geçecekti…
Bir iki denedi, olmadı…
Gümüş dere durmaz akıyordu…
Girse boğulacak…

* * * * *

Kurbağaya gitti…
“Kurbağa” dedi…
“Efendim” dedi kurbağa…
“Bir işbirliği yapalım mı?…”
Kurbağa:
“Nasıl?…”
“El ele versek, barış ve kardeşlik içinde daha güzel günlere hep birlikte gitsek diyorum hakikaten…”
“Doğru…”
Akrep:
“Diyeceğim o ki, birlikte olalım…”
Kurbağa:
“Ama sen yüzmeyi bilmiyorsun…”
“Tamam işte, ben senin sırtına bineceğim, gümüş dereyi birlikte geçeriz…”
“Aynı derenin canlarıyız biz…”
“Evet, bak nasıl anladın…”

* * * * * *

Kurbağa düşündü:
“Ama sen beni sokarsın…”
Akrep:
“Sokmam, diyeceksin ki niye?…”
“Niye?…”
“Çünkü sokarsam sen ölürsün, sen ölürsen o zaman ben de suya düşüp boğulurum, ben de giderim…”

* * * * *

Kurbağa inandı…
Akrep bindi kurbağanın sırtına…
Kurbağa altta, akrep üstte, gümüş dereyi geçmeye başladılar…
Her şey yolundaydı…
İyi gidiyordu işbirliği…

* * * * * *

Tam orta yerde…
Akrep kurbağayı soktu…
Canı yanan kurbağa suya gömülürken “Ne yaptın ulan?” dedi…
Akrep dedi ki:
“Benim tabiatım böyle… Tutamadım kendimi…”

* * * * * *

Kurbağa son nefesini verirken, akrep de suya gömüldü gitti…

* * * * *

Yorum yapma şimdi…
Hikayedir…
Gümüş derede geçer…