Mesele sadece ağaç değil dedik…
Mesele sadece dere değil dedik…
Mesele sadece asker değil dedik…
Mesele sadece yargı değil dedik…
Mesele sadece üniversiteler değil dedik…
Mesele sadece ant değil dedik…
Mesele sadece medya değil dedik…
Mesele sadece işçi değil dedik…
Mesele sadece patronlar değil dedik…
Mesele sadece 4+4+4 değil dedik…
Mesele sadece Mustafa değil dedik…
Mesele sadece Tuncay değil dedik…
Mesele sadece türban değil dedik…
Mesele sadece din değil dedik…
Mesele sadece iman değil dedik…
Mesele sadece ibadet değil dedik…
Mesele sadece kutu değil dedik…
Mesele sadece saat değil dedik…
Mesele sadece Soma değil dedik…

*

Mesele; tüm vatandır…
Toprağı, taşı, deresi, ağacı, gençleri, kadınları, çocukları, okulları, tarihi, kimliği, bağımsızlığı, bayrağı, şarkıları, geleceği, umutları, tüm varlığı ile vatan…
Ama dön bir bak…
Vatan nasıl perişan…

*

Oysa dünyanın en bereketli topraklarıdır buralar…
Katmer katmer kültür üzerindesin, yiğit insanlar senin için canlarını vererek miras bıraktılar, dünyanın cennetidir burası…
Ama üzerinde çocukları öldürülen, işçileri diri diri gömülen, ormanı deresi çalınan, yarı aç yarı tok insanların bir çuval kömüre iradelerini sattıkları bu cennet (!) üzerinde aciz ve sessizsen…
Kusura bakma ama…
Sana fazla bu vatan…

*

Eğer tüm dünyanın gözünde eriyen, değerleri çürüyen, çağdaşlaşma umutları biten, asırların gerisine itilen, ilkel kavimlere dönen vatanın perişan halini hâlâ anlamadıysan…
Ve hâlâ fark edemediysen başına geleni…
Hâlâ oturup seyrediyorsan…

*

Kusura bakma…
Bu vatanı hak etmiyorsun…
Mesele bu…
Mesele sensin…
Sen…