“Başkanlık seçimini kaybetti, koltuktan kalkmıyor” dediler…
Koştuk…
Seçimi kaybetmişti, sabah erkenden gidip koltuğuna oturmuştu…
Yeni seçilen geldiğinde, bu oturuyor…
Kaldıramadılar…
(……..)
Yeni seçilen ve koltuğunda oturmak isteyen başkan bu kez sabah daha erken geldi ki, daha o oturmadan otursun…
Girdi baktı…
Karanlıkta gelmiş oturmuş…
(……)
Kapıları kilitlediler bu sefer girip oturmasın diye, meğer içerideymiş zaten, sabah açtılar kapıyı, koltukta…
Polis çağırdılar…
Kapıyı içeriden kilitledi…
Polis çok uğraştı, yalvar yakar…
Kapıyı baltayla kırdılar, götürdüklerinde havada koltukta oturuyormuş pozisyonunu hiç bozmadı…
Koltuğu seviyordu…
Bunların hocası Erbakan‘ın, aynen vaki TOBB Başkanlığındaki koltuğu bırakmama öyküsüdür bu…
*
Kan çekiyor demek…
Bu da koltuk biriktirmeyi seviyor…
Bir kez oturunca, bir daha bırakmıyor ve bir koltuğu daha artıyor… Koltuk koleksiyoncusu bir bakıma…
Möble mağazasında bu kadar koltuk yok…
*
Misal; hâlâ İstanbul Belediye Başkanı'dır…
Nereye cami yapılacak, neresi AVM, neresi imara açıldı, neresi alınır satılır?..
Geçer koltuğa…
*
Kantin subaylığı devam ediyor…
E bu kadar zaman terfi ede ede, başkomutan oldu tabi…
*
Hâlâ AKP Genel Başkanı'dır…
Baba koltuk…
*
Tabii ki hâlâ Başbakan…
Öbürü kendini “Başbakan” sanıyor, koltuk bunun altında…
*
Bakanlar Kurulu'nda geçip Başbakan'ın koltuğuna oturması…
Ben size söyleyeyim; değişik bir rejim ortaya çıktı… Cumhurbaşkanı'nı halk seçince, TBMM'nin yerine de geçer bu koltuk…
Misal; bir kararı belediye başkanı koltuğunda düşünüp, başbakan koltuğunda tasarlayıp, TBMM koltuğunda yasalaştırıp, cumhurbaşkanı koltuğunda da imzaladı mı?….
Başka koltuğa lüzum var mı?…
Yok…
*
Unutmadan:
Ve hiçbir şeyi demokrasiye benzemeyen bu komedide…
Koltuk altta değil…
Üsttedir…
