Yapacağım işleri küçük küçük kağıtlara yazarım…
Önemli olanların altına bir çizgi, daha önemli olanların altına iki çizgi çekerim…
Çok önemli olanların yanına “önemli” yazar, dört ucuna birer çarpı işareti koyduktan sonra, yandan bir ok çıkartıp ucuna “unutma” yazıp, önem sırasına göre numara verir, numaraları unutmayayım diye daire içine aldıktan sonra, daireleri niye koyduğumu unutmamak için üzerine “unutma” yazarım…

*

Yapıştırdım dün karşıma:
“Unutma…”
“1 yıl, 2 ay, 17 gün hapis…”
Aynı yazma suçunu beş yıl içinde tekrar işlersem, alacağım cezanın üzerine bu ertelenen 1 yıl 2 ay 17 gün de konularak cezamı infaz edecekler…
Unutma…

*

Bir yazara verilecek en ağır cezadır bu…
“Yutkunarak yazmaya” mahkum edilmek…
Ertelenmedi infaz…
Başladı aslında…

*

“Boyalı merdivenler” yazımda sadece renkler vardı…
Kırmızı, mor, sarı…
Bir de demokrasinin gök kuşağı renkleri içinde olması gereken Meclis'te, çocukların asla duymamasını istediğimiz o “s….m”li küfürlere tepki…
Başka ne yazar yazar?..

*

AKP'li milletvekillerinin ve bir bakanın, aynı suçlamayla Manisa'da açtıkları davada bir suç görülmedi…
İzmir'e gittiler, suç görülmedi…
Ama İstanbul'daki mahkeme aynı yazının aynı satırlarını suçlu gördü…
Aynı yazı, aynı iddia, aynı davacılar, aynı kanun, aynı hukuk, aynı yargı, aynı devlet…
Hakim farklıydı sadece…
Unutma…

*

Küçük küçük kağıtlar yapışıktır yüreklerimizde…
Kimisinde zulmün unutulmazları…
Kimisinde “ah” yazar…
Unutmayacağız…
Unutturmayacağız…
Bu ülkeye; demokrasi, özgürlük, hak, hukuk, sevgi, barış, çağdaş insan olmanın o yüce gururu gelene kadar…

*

Sana rağmen gök kuşakları olacak gökyüzünde…
Unutma…