G.Saray'ın takım tertibini öğrendiğimde 'Eyvah! Okan hoca ne yaptın' dedim. İleride 3 tane fizik açıdan hazır olmayan, devamlılığı olmayan forvetin var. Bunların arkasında orta sahada fizik olarak tükenmiş bir Ndombele... Ligde zayıf rakip karşısında bile yürüyerek oynadı… Böyle bir ilk 11 ile belki çok eksiği var, ayrıca formsuz bir sezon geçiriyorlar ama ne olursa olsun ismi olan bir Premier Lig takımı. G.Saray bu kadrosuyla erken skor dezavantajına düştü. Kısa süre sonra Fernandes jeneriklik bir gol atınca moraller iyice bozuldu.
Neyse ki Ziyech'in frikiğinde Onana hata yapınca fark 1'e indi ve taraftar da heveslendi. Diğer ilgimi çeken olay; Buruk'un ikinci yarıya aynı kadroyla başlaması. Tabii futbol sürprizlerle dolu bir oyun. Belki çok kolay olmayan bir pozisyonda Kaan'ın vuruşu gol olsa skora denge gelecekti… Sonra ManU farkı tekrar ikiye çıkardı. Bu sefer artık geri dönüş çok zordu. Ardından Onana, Ziyech'in frikiğini tutup içeri attı. Bu G.Saray'a yeniden moral kazandırdı. Ve sonra Kerem Aktürkoğlu'ndan mükemmel bir gol geldi. Taraftar da iyice coştu. Son bölümde ise Zaha bir pozisyon yakaladı ama Galatasaray tam 5 tehlike atlattı. Çünkü beraberlik de çok önemli olduğu için taktik olarak kontrollü anlayışa dönmek gerekiyordu. Ama sonuçta bu maç bana göre çok önemli 1 puanla bitti. Torreira ve Boey gerçekten şu anda Galatasaray'ın hiçbir zaman vazgeçilmeyecek en önemli 2 oyuncusu, emeklerine helal olsun. Sevgili Okan Buruk da şansına dua etsin. Ama çekirge her zaman sıçramaz.