Her umre sonrası aynı duygularla dolu olarak dönüyoruz. İslam alemi yoksul ve yorgun bir görüntü serdediyor. Birbirleriyle ilgili değiller. Gönüller beraber değil. Ekonomik olarak güçlü olsa da bunu siyasi vitrinde hissettiremiyorlar. Gördüğümüz olumsuz görüntüleri gazetede sıralamak doğrusu hoşuma gitmiyor. Neticede hastalık yaygın bir hastalık. Bir olmak, bütünleşmek, güçleri birleştirmek, problemleri minimize etmek, ilim, tefekkür ve ahlak ile edebi egemen kılmak zorundayız. Tembellik denilen bulaşıcı hastalığı tedavi etmeliyiz. Tüketen değil, üreten bir nesil oluşturmalıyız. Ekonomik, siyasi, bilimsel, inovatif, bitirici - çağı aşanhamlelerimiz, askeri gücümüz olmadıkça başkalarını alkışlamaya devam edeceğiz. Bu hususlarla dişe dokunur adımları atan bizim ülkemiz aradan sıyrılıyor. Bizim de problemlerimiz var. Sükunet ve güçlü bir özgüvenle, ahlakiliği önceleyerek daha da güçlü hale gelebiliriz.