Demokratikleşme Paketi açıklandığından bu yana muhalefet partilerinin bildik öfkesi, tavan yaptı.
Aslında hiç şaşırmadık.
11 yıldır yapılan hiçbir icraata, demokratik hiçbir adıma destek olmayan muhalefet, bugün mü destek olacaktı?
2008 yılında başörtüsünü üniversitede özgürleştirecek yasayı, yemeyip içmeyip Anayasa Mahkemesi'ne götüren "Aman yasak devam etsin" diyen CHP değil miydi?
Aynı CHP bugün "Paketim çalınmış" derdine düşüp "Böyle basit paket mi olur canım, ben daha demokratım" ayağına yatıyor.
BDP'nin durumu ise daha farklı.
"Kürt Açılımı" olarak bilinen Milli Birlik ve Kardeşlik açılımı Habur'da kesintiye uğradığında BDP'li bir milletvekili, adeta sevinerek "Açılım bitti dememiş miydi?
BDP, referandumu da boykot etmişti. Niçin "boykot" dediklerini ve neden Hükümetin darbelerle hesaplaşamayacağını anlatmak için aynen şöyle haykırıyordu kürsüden Hasip Kaplan: "Darbeyle hesaplaşmak yürek işidir, mangal gibi yürek ister."
Sonra 12 Eylül ve 28 Şubat darbeleriyle hesaplaşma süreci başladı.
Bugün de BDP'liler hem Kürtçe hem de Türkçe "Paket kabak çıktı" deyip duruyor.
Kürtçe seçmeli dersi beğenmedi BDP, pakette açıklanan özel okullarda Kürtçe eğitimini de beğenmedi BDP, eminin anadilde eğitim olsa ona da bir kulp bulur.
MHP'ye gelince. Ne siz sorun ne ben söyleyeyim. İçinde "Kürt" geçen her girişimi "ihanet" olarak gören MHP son paketi de haliyle "PKK'ya taviz" olarak nitelendirdi.