Önceki gün Anadolu Ajansı Viyana mahreçli bir haberinde, eski Başbakan Mesut Yılmaz'ın, "Türkiye'nin AB'ye giriş müzakerelerinin bloke edilmesi halinde, yönetimi askeri bir diktatörlüğün veya kökten dinci bir hükümetin ele geçirebileceğini" öne sürdüğünü duyurdu..
Habere göre Mesut Yılmaz hem bir forumda konuşmuş, hem de Avusturya'nın "liberal eğilimli" Der Standard gazetesine demeç vermiş.
Gazete, Yılmaz'ın forumda yaptığı konuşmada da Avrupa'daki muhafazakâr politikacıların ekonomik ya da coğrafi nedenlerden dolayı değil, bir nevi haçlı zihniyetiyle birliğin 'Hıristiyan kulübü' niteliğini muhafaza etmek için "Türkiye ile müzakereleri sabote ettikleri" tezini savunduğuna işaret ediyormuş.
Mesut Yılmaz'ın ne söz konusu forumdaki konuşmasını dinleyebildim, ne de Der Standart'taki demecinin tam metnini okumak fırsatı oldu. Bu yüzden Anadolu Ajansı'nın haberine bakarak yorum yapmak durumundayım.
Acaba gerçekten Mesut Yılmaz "Türkiye'nin AB'ye giriş müzakerelerinin bloke edilmesi halinde, yönetimi askeri bir diktatörlüğün veya kökten dinci bir hükümetin ele geçirebileceğini" açık ve seçik biçimde söyledi mi?
Aldığı bir istihbarata mı, yoksa beklentisine mi dayadı bu öngörüsünü?
Türkiye'de de dünyada da, AB'nin bize üyelik müzakeresi için takvim vermemesi durumunda, hem siyasi hem de ekonomik açıdan birtakım kararsızlıkların yaşanacağı yolunda yorumlar yapılıyor.
Bunları biz de yapıyoruz. Ayrıca AB Zirvesi'nin kararını öğreneceğimiz 17 Aralık'tan sonrasının, karar olumlu da olumsuz da olsa, öncesinden farklı olacağını herkes biliyor.
Ama ilk kez, üstelik eski bir başbakandan "Karar olumsuz olursa ya askeri diktatörlük, ya kökten dinci hükümet gelir" denildiğini duymaktayız.
Bu tür bir öngörüyü seslendirmenin, öngörünün doğruluğu bir yana, Avusturya kamuoyunu Türkiye'ye yakınlaştırmak açısından faydası olup olmadığı da, tartışmalıdır.
Düşünebiliyor musunuz? AB adayı bir ülke. Ama iki belanın arasında, kendisini AB'nin kurtarmasını bekliyor.
Türkiye gerçekten böyle bir konumda mı?
Mesut Yılmaz'ın söylediği ileri sürülen sözleri okuyunca, bazı politikacıların susmalarının, konuşmalarına tercih edileceğine yine inandım.