Bu yerel seçime giderken en merak edilen soru; "Acaba kaleler el değiştirecek mi?" oldu.
Bugün son gün... Görünen o ki kaleler İzmir, Diyarbakır, Çankaya ve Kadıköy'de durum değişmeyecek.
Gelelim bu seçimlerdeki ikinci en önemli beklentiye.
Başından beri AK Parti'nin oy kaybederek aşağı çekilmesi için çaba harcandı.
Bunu yapanların amaçları da yerel seçimden bir genel seçim yaratmaktı. Bunun da gerçekleşmeyeceği ortada.
Kamuoyu araştırmaları ve sokağın nabzı bunu gösteriyor.
Bu seçimlerin nasıl bir sonuç yaratacağına bakarsak...
Çok net bir durumdan bahsedebiliriz:
Bu ülkede "iktidar var, muhalefet yok."
Sonuçları pazar günü göreceğiz. Ancak şu gerçeğin altını çizmekte yarar var. Türkiye'nin sosyal demokratları ve eski merkezinde yer alan siyasi aktörler, artık toplumun nasıl bir beklenti içinde olduğunu görmeli. Bu beklentinin değişim ve özgürlük ekseninde olacağı çok açık...
Önümüzdeki sürece bu gerçek damgasını vuracak.
Buradan yola çıkarak, bugüne ışık tutacak şu unsurları da söylemek gerekiyor.
Türkiye toplumu genelde bir tek nedenle oy kullanmıyor.
Birçok etkeni bir arada düşünüyor ve ona göre oy veriyor.
Hafızasında olup bitenlerin bir sentezini yapıp öyle sandık başına gidiyor.
İçinden geçtiğimiz sürecin kırılma noktaları bu açıdan belirleyici olacak.
Seçmen, devlet bürokrasisiyle, hükümet ve Meclis ilişkilerine bakıyor.
Darbe girişimlerini, eski komutanların siyasete müdahalesini, Ergenekon soruşturmasını ve davasını ilgiyle izliyor.
Davos olayını aklının bir yerinde tutuyor.
Mafya'nın içeri tıkıldığını, çetelerin sıkıştırıldığını, faili meçhullerin üzerine gidildiğini memnuniyet duyarak sessizce gözlüyor.
Kürt meselesinde kimseyi huzursuz etmeden küçük ama tarihi adımlar atıldığı gerçeğini görüyor.
Ekonomik krizden etkileniyor, korkuyor ama daha iyi yönetecek birini görmediği için tereddüt yaşıyor. Ve en önemlisi Türkiye toplumu umut vereni, değişim vaat edeni arıyor. Büyük olasılıkla yarın da bu düşünceler ve beklentilerle sandık başına gidecek.