G.Saray, nokta atışı bir sol bek transfer etti. Köhn, sahanın en iyisiydi. Rakiple boğuştu, top çaldı, atağa kalktı, hücuma destek verdi ve Kerem'in kaçırdığı penaltının da yaratıcısıydı. Köhn dışında tüm G.Saraylı oyuncular, Sparta Prag maçı oyununun benzerini sahaya yansıttılar. Bireysel ego ön plandaydı. Kerem Demirbay çok top kaptırdı, yenilen golün de başlangıcında o vardı. Davinson Sanchez vasat oynarken sol stoperde görev yapan Nelsson müthiş mücadele ortaya koydu. Köhn dışında sahanın bir başka iyisi Torreira'ydı. Topla rakip arasına vücudunu akıllı soktu, kritik pozisyonlarda doğru yerlerde görev aldı, çok çalıştı, kendisine atılan dirseğin karşılığı kırmızı kart olmalıydı. Ama yine yüreğini ortaya koyarak mücadele etti. Vinicius çok ağır bir santrfor. Tete'nin gol vuruşu kısıtlı, çalım becerisi ise yetersizdi. Okan Hoca'nın Barış'ı sağ açığa çekip Kaan Ayhan'ı sağ beke alması, G.Saray'ın dağınıklığını toparladı. Ancak iyi oyunu maalesef G.Saraylı oyuncular final paslarında hata yaparak zora soktu. Antalya'da Saric'i çok beğendim. G.Saray'ın orta sahasında çok iş yapar. Çünkü yaratıcı bir oyuncu. İki gole imza atan Kerem çok çalıştı. Üçüncü penaltıyı topa vurmadan tereddüt ettiği için kaçırdı. Ama en güzel hareketi, gollerden sonra tribünlere karşı İcardi sevincini yapmasıydı. İcardi de Kerem'in bu jestine locadan gülerek karşılık verdi. G.Saray psikolojik değer taşıyan maçı kazanarak sadece liderliği korumadı; Prag'da bıraktığı moralini yeniden kucakladı.
