Futbolda inanç çok önemlidir. Yalnız inanç tek başına soyut bir kavramdır. Bu inancınızı eyleme dönüştürmeniz gerekiyor. Maçın başında gördük ki bordo-mavili futbolcular gerçekten kazanma azmi ile coşkulu ve devamlı surette karşılaşmada tempoyu arttırmaya çalıştılar.
Dörtlü savunmada Tolga ve Erdinç birbirlerini çok iyi tamamlayan futbolcular. Volkan ve Emrah ofansif anlamda katkı yapmamalarına rağmen savunma görevlerini eksiksiz yerine getirdiler. Kabul etmek gerekir ki hücumda dört oyuncunuz varsa geri dönüşlerde sorun yaşamanız kaçınılmaz. Orta alanda Hüseyin ve İbrahim Ege birçok pozisyonda yalnız kalmalarına rağmen inanılmaz bir mücadele örneği verdiler.
İlk yarıda atılan gol dışında bordo mavili takım pozisyon üretmekte zor- landı. Bunda da en büyük etken rakibin tatlı sert oyunuydu. Ayrıca Gökdeniz'in istenilen düzeyde olmaması ve de bütün hücum girişimlerinin sağ kanattan yapılması da bunun nedenleri arasındaydı.
İkinci yarıda ilk devrenin aksine Trabzonspor savunma güvenliğini daha öne çıkaran bir oyun anlayışını tercih etmesi gerekirken ileride 4 oyuncu bulundurmaya devam etti. Bu yüzden rakip Diyarbakırspor orta alanda daha çok topla oynama olanağı buldu ve de hücum girişimlerinde bulundu.
Bir de Fatih Tekke'nin sakatlanarak oyundan çıkması buna eklenince bordomavili takım rakibi karşısında mahkum oynadı. Fakat maçın en iyi oyuncusu olan Mehmet ile bitime az bir süre kala ikinci golü bularak rahatladı Trabzon.
Şurası bir gerçek ki Fatih Tekke bordo mavili takım için çok gerekli bir isim. Oynadığı futbolun yanında sahada bulunduğu zaman arkadaşlarını pozitif olarak etkileme gücüne sahip. Yani yıllardır Trabzonspor'un büyük eksiklik yaşadığı lider oyuncu özelliklerini kendisinde taşıyor. İşte dün de sakatlanıp, oyundan çıktıktan sonra Trabzonspor'un büyük sorun yaşadığını gözlemledik.
Ligin sonu yaklaşırken önemli olan her maçtan üç puanı çıkartabilmek. Fakat maçın sonlarında hiç gereği yokken ve ne için yapıldığını anlayamadığımız bir şekilde bir taraftarın sahaya girmesi dünkü maçın en kötü görüntüsü olsa gerek.
Takımınız şampiyonluk yolunda bir engeli daha aşmanın coşkusunu yaşarken böylesi bir davranış biçimine, bu nasıl taraftarlık demekten başka bir sözümüz yok.