Fenerbahçe için zor 90 dakikaydı. Yani Fenerbahçe şampiyon olabilmek için öncelikle Trabzonspor'u yenmek zorundaydı. Ama maç başladığında gördük ki, sarı-lacivertli oyuncular şampiyon olacaklarına inançlarını tamamen yitirmişler. İlk yarıda üstün olan takım Trabzonspor'du. Öyle ki bordomavililer bu sezon kendi sahasında hiçbir maçta bu kadar gol pozisyonu üretemediler. Bunda en büyük etken Fenerbahçe savunmasıydı. Sarı-lacivertlilerin kurgusu baştan aşağı yanlıştı . Yattara'nın 30. dakikada attığı gole kadarki bölümde, bordomavililerin yine Gineli'nin paslarıyla girdiği 3-4 net pozisyonu vardı.
Dün bir kez daha gördük ki, Trabzonspor'un en büyük silahı mücadele gücü. İlk yarıda Fenerbahçeli oyuncular sahanın neresinde topla buluşsalar karşılarında 2-3 Trabzonsporlu buldular. Trabzonspor orta sahasında yetenekli bir 10 numara olsaydı, Fenerbahçe'nin hücumda kaptırdığı toplar sonucu ilk yarıda çok daha farklı bir skor ortaya çıkabilirdi.

MÜCADELESİZ OLMAZ
İkinci devre Trabzonspor 2-0'lık üstünlüğün verdiği özgüvenle sahaya çıktı, oyunu kendi alanında kabul etmeye başladı. Orta saha oyuncuları sık sık pas hataları yaptıkları için Fenerbahçe üstünlüğü ele geçirdi. Fenerbahçe'nin bu yarıda direkten dönen topu dışında 2 net gol pozisyonu ürettiğini gördük. Fakat bu pozisyonlarda son vuruş yetersizliğinden, sonucu değiştiremediler. Trabzonspor ligin son maçını kendi saha ve seyircisi önünde galibiyetle bitirdi. Yalnız kimse kusura bakmasın bir çiçekle bahar gelmiyor .
Trabzonspor bugünden başlayarak önümüzdeki sezon için çalışmalara başlamalı. Hiç değilse ligde son haftalara kadar mücadele edebilecek ve Avrupa Kupaları'na katılabilecek bir kadro kurulmalı.
Eğer bu sezondan ders alınmazsa önümüzdeki sezon da büyük hayal kırıklıkları yaşanabileceğini şimdiden söylemek gerekiyor. Kabul etmek gerekir ki, son üç sezonun daha ilk yarılarında lige havlu atan bir Trabzonspor'u kimse istemiyor. Bu yüzden yönetim ve de teknik adama büyük sorumluluklar düştüğü inancındayım.