Bu maçın özeti, büyük takım kimliğiyle sahada yer almak. Uzun bir aradan sonra bir takım olgusu içerisinde sorumluluk alan ve kazanma azmi yüksek, coşkulu bir Trabzonspor seyrettiğimizi düşünüyorum. Doğru bir strateji ve doğru oyuncu tercihleri vardı. Fenerbahçe'nin savunmanın ortasında oluşabilecek sorununu ve orta alanda Fred'in olmayışını Trabzonspor çok iyi değerlendirdi. Trabzonspor, oyunu geriden başlatırken ilk topları Onuachu'ya atarak rakip alanda çoğalmayı düşündü. Onuachu, dünkü maçta Trabzonspor adına sistemin işleyişinin odak noktası oldu. Attığı gol, sonrasında ise faul nedeniyle iptal edilen golü, (bana göre uzaktan yakından faulle ilgisi yok) aldığı her topta rakip savunmayla çok iyi mücadele etti. Eğer kendisine orta alanda bir yardımcı bulsa ilk yarı çok daha farklı bir skor oluşabilirdi.
İkinci yarı ise yine F.Bahçe'li Samet'in hatasından kaynaklı art arda gelen iki golden sonra oyuncuların moral kondisyonları daha yüksek ve öz güvenli oldu. Yalnız oyun 3-0'a geldikten sonra rakip alanda Trabzonspor'un daha fazla görünmesi gerektiği anlar var. Önde Onuachu gibi rakibi rahatsız eden oyuncu dışarı neden alınır? Bana göre yanlış. Mehmet Can'ın Tadic'e ceza sahası içerisinde gereksiz hareketi sonucu gelen F.Bahçe'nin penaltı golünden sonra ise yine Mehmet Can'ın neden olduğu ikinci penaltı golü vardı. Anlamadığım ise her maç penaltı atışlarında ceza sahasına giren her iki takım oyuncuları var. Ama nedense maçına göre, takıma göre böylesi kararlar değişiyorsa bizler hakemlere nasıl güven duyacağız.