Üçüncü golü bulana kadar fırtına gibi oynuyorduk. Kazak takımı tam istediğimiz kıvamdaydı. Kendi seyircileri önüne çıkınca akıllarına hücum yapmak da geldi ve orta sahada istediğimiz boşluklar oluştu. Fatih'nin arkasına Tuncay-Necati- Gökdeniz üçlüsü yerleşti ve Kazak defansının arasında dolaşmaya başladılar. Emre'nin hükmettiği orta sahada bir pas örgüsü kuruldu ve bu aldatmaca Kazaklar'ı birbirlerine yakınlaştırıp, hem sağ hem de sol kulvarlarda iki bek için (Ümit-Hamit) bindirme şansı yarattı. Bulduğumuz 6 golün de ortalarla gelmesi ilginç. Belki konu ile ilgisi yok ama bazıları 'Bu kadar orta yapılan bir maçta niye H.Şükür yok' diyebilir. Ama tabelada da 6 gol var. Demek ki, sorun mevcut oyuncuların yeteneklerini ortaya koymasında. Kazaklar 5. dakikada Krokhmal'ın altı pastan yaptığı kafa vuruşu ve 84'te Karpovich'in direkten dönen şutu dışında kalemizde tehlike yaratamadılar. 41. dakikaya kadar zamanlamalı preslerle rakibi kendi 18'i içinde tutan bir Türkiye vardı. 13'te Gökdeniz'in hazırladığı müthiş pozisyonda Fatih kafa ile skoru 1-0'a getirdi. 15'te yine Gökdeniz'in kornerinde İbrahim Toraman'ın içeri doldurmak istediği top kimseye değmeden filelere gitti: 2-0. 31'de Gökdeniz'in şut-orta karışımı vuruşu auta giderken, Fatih Tekke üst direk hizasına kadar yükselip kafayı çaktı. Kazak kaleci golü çizgide önledi.

KONTROL HEP BİZDEYDİ
Bu skorla oyunu rölantiye aldık, tempoyu ağırlaştırdık. 41'de rakibin dalgınlık anında Hamit'in sert ortasını bu kez gole çeviren Tuncay oldu: 3-0. İkinci yarıda stratejimiz maçı yorulmadan tamamlamak üzereydi. Yine de kontrol bizdeydi ve üst üste net pozisyonlar buluyorduk. 81'de Serkan'ın mükemmel ortasında Fatih'le 4-0'ı bulduk. 88'de İbrahim Toraman'ın aşırdığı topu Halil 6 pas içinde plaseledi: 5-0. +90'da ise Fatih'in mükemmel ortasında Tuncay 6. golümüzü attı. Karşılaşmanın ana fikri, içinde isyan barındırmasıydı. Milliler bu 6 golü sanırım sadece Kazak filelerine göndermediler.