Hafta içindeki "kupa elenişi" sonrasında "yandık-bittik" diyen taraftarına "Biz buradayız" mesajını vererek oynadı Hatay maçını Fenerbahçe. Taşları yerine oturttu. İlk yarı tam bir baskın oyundu. Rakibi kaleye getirmeden, ilmek ilmek pasları örerek sabırla beklediler. Anlar vardır maçlarda, Dzeko, Osayi'e attırdı ilk golü, Cengiz Ankara'da kaçırdığı pozisyonu, Mersin'de filelere gönderdi. Rahatlatan skor, rakibe kazanamayacağı mesajını veren direnç ile birlikte üç puanı ceplerine koydular. İsmail Kartal, Mert Hakan'ı oynattı Fred'in pozisyonunda. Sahanın her yerine ayak basan oyuncusuyla, tempoyu sürekli dir i tuttu böylece. Tadic, Ferdi ile birlikte mükemmele yakın oynadı. Sol bekte de gördük onu, ön tarafta asist peşinde koşarken de. Ferdi yine eski temposuna geri döndü, Fred kadar önemli oyuncu olduğunu hatırlattı. Szymanski, Ankara'da mesajı almıştı. Dün de sorumluluk ondaydı. "Gol attı-atamadı" bunları geçin… Çok istedi, koştu ve toptan saklanmadı. Geri dönüyor. Cengiz, golü attı, havalı şekilde yürüdü. Olmaz öyle… Ne oyunun içinde var, ne etkili bir pası-ortası oldu. Topun ayağına gelmesini beklemeden, topa giden hale gelmediği sürece, bu "siliklik" ile devam eder. Ne olduğuna bir türlü karar veremeyiz. Önemli ve değerli oyuncularını tekrar takımın içine katıyor Fenerbahçe. Kalan maçlar öncesinde rakiplerine düşünecekleri çok seçenek bırakacaklar. Becao'nun takıma dönmesi bile Çağlar'ı bir adım yukarıya taşıdı. Düşünün artık…Hakem Atilla Karaoğlan mı? Hakem mi?