Fenerbahçe, Hatayspor karşısında maçın ilk 45 dakikası boyunca sahada istediklerini yaptı. Oyunu onlar yönlendirdi. Hatayspor ise reaksiyon gösteremedi, karşılaşma 2-0 oldu. Dusan Tadic ile Cengiz Ünder bu yarıda yürüye yürüye oynadı. Oynadılar ama onların yürüyerek oynaması, Fenerbahçe'yi olumsuz etkilemedi. Çünkü Hatayspor'da direnç yoktu. Bu yürüyen iki adamdan da çok güzel ve kaliteli bir gol çıktı.
İkinci yarıda Fenerbahçe yine mücadele etti ancak vites küçülterek. Neden? Çünkü perşembe günü Konferans Ligi maçına çıkacaklar. Oyuncu değişiklikleri de tempoya fazla tesir etmedi. Karşılaşma da sarı-lacivertlilerin istediği gibi bitti. Ama şu var; Fenerbahçe'de maç içinde oyunun yükü bazı futbolcularda daha fazla, bazılarında ise daha az oluyor. Tekniğine güvenen futbolcular, maalesef biraz kaçak dövüşüyor. Bunu Hatayspor'a karşı yapabilirsiniz ancak diğer maçlarda daha zor olur. Nitekim Ziraat Türkiye Kupası çeyrek finalindeki Ankaragücü müsabakasında bunu açık bir şekilde gördük.
Maçta hakemlik çok fazla bir şey olmadı. Karşılaşmanın hakemi Atilla Karaoğlan da aynı diğer hakemlerimiz gibi inanılmaz derecede pozisyonların içinde kalıyor. Bu hakemler, futbolcuların oyun alanlarını ve oyun sahalarını rahatsız ediyorlar. Futbolcular neredeyse "Çekilin kardeşim de oynayalım" diyecekler.