BASEL-KRASNODAR, Getafe-Trabzonspor... Bu grupta her takım lider çıkabilir, her takım sonuncu olabilir. Önemli olan Avrupa Ligi'ne ne kadar değer verdikleri ve iki lig maçı arasında kadrolarında yaptıkları rotasyon. Getafe geçen sezon son iki haftada 5 puan kaybetmese bugün Şampiyonlar Ligi'nde oynayacaktı. Son hafta geçildikleri Valencia ile Kral Kupası'nda da çeyrek final oynamışlardı. Madrid'in ufak takımı için unutulmayacak bir sezondu. Dün onun iştahı ile maça başladılar. Sezon hedefleri büyük olan Trabzonspor art arda gelen sakatlıklarla kadro derinliğini kaybetmekten öte puan ya da puanları getirecek klas adamlarını yitirdi. Böyle deplasmanlar Abdülkadir Ömür ve Ekuban'la fark yaratabileceğiniz deplasmanlardır. Obi Mikel gibi bir marka hâlâ kendinde değil. Oyun Sosa ve Nwakaeme'nin üzerine yüklenmiş durumda. 'Ünal Karaman yanlış yaptı' diyemem. Getafe bu sezon 1-1 berabere kaldığı 3 maçın ikisinde öne geçip skoru koruyamamıştı. 1-0 biten yarının ardından tabelayı dengelemek için Sturridge hamlesi belki kağıt üzerinde doğruydu ama star oyuncunun parlayabilecek kondisyonu ve fizik gücü yok. Kaleci Uğurcan kritik kurtarışlarla farkın büyümesini önledi. Trabzonspor'un ikinci yarıda bulduğu pozisyonlardan bir beraberlik de çıkabilirdi. Bu maçı izleyen hiç kimse 'Getafe galibiyeti hak etti' diyemez. Ortada bir oyundu. Kabul edelim oyun kalitesi düşüktü. Grupta şifre Trabzonspor'un evindeki üç maçı da kazanmasından geçiyor. Sakatlıklarla boğuşan Ünal Karaman gelecek hafta sahasındaki Beşiktaş maçından sonra Avrupa Ligi'nde Basel karşısına çıkacak. Bir teknik adam olarak belki de iki kulvardan birinde kuvvetle muhtemel Süper Lig'de elindeki ideale en yakın kadroyu kullanacak ve Avrupa Ligi'nde rotasyona gitmek zorunda kalacak. Hocanın tercihleri Avrupa yürüyüşünü belirler.