Cumartesi günü seçim çalışmalarını izlemek için İzmir’deydim. Bir şeye çok şaşırdım. AK Parti İzmir’de çok mütevazi bir seçim çalışması yapıyor. Büyük konvoylar yok, İstanbul ve Ankara’daki gibi benzeri iddia yok.
Ortalarda dolaşan arabaların AK Partili olduğunu anlamak zor. Seçim kampanyasında AK Parti ve Recep Tayyip Erdoğan hiç yok. İzmir seçim filminde 12 dakikanın iki saniyesinde kısaca “sarı ampul” görünüyor, o kadar.
Dev tanıtım kitapçığında da durum aynı. Arka kapakta AK Parti yazıyor, sonra 100 sayfaya yakın ne AK Parti ne Erdoğan. Yıldırım’ın İzmir kampanyasının hayatizmir.com isimli sitesine girin bakın, Yıldırım’ın bağımsız aday olduğunu sanırsınız. AK Parti ve Erdoğan markalarının partiyi dibe çektiği tek yer İzmir. 
Yıldırım’ı aradım, ama görüşemedim. Çalışma arkadaşlarından Ahmet Ataş’la konuştuk. Büyük gürültülü kampanyaları Binali Bey’in sevmediğini, ağır başlılığın seçim çalışmasına da yansıdığını anlattı. “Sonuç ne olacak?” diye sordum. “Fark kapanıyor” dedi ve Karşıyaka çarşıda 2000 kişiyle yapılan anketten bahsetti. AK Parti’ye 558, CHP’ye 685 ve MHP’ye 303 kişi oy vereceğini söylemiş.
Etrafta trafik polisi yok
Erdoğan’dan sonra görmediğiniz ikinci şey trafik polisleri. Koca İzmir’de bütün trafik polisleri izne ayrılmış gibi. Ben böyle bir şey görmedim. CHP il yönetimi vilayete birkaç kere gitmiş. Nedenini öğrenememişler. Trafik sorunu daha kötü hissedilsin diye yapıldığına inanılıyor İzmir’de.
Vilayetin ikinci adımı belediyenin kendi alanlarında Ankara ve İstanbul’daki gibi hizmetlerinin reklamını yapmasına izin vermemek olmuş. Ceza kesmekle tehdit etmişler. O yüzden İstanbul’da her kavşakta her köprü üstünde Kadir Topbaş reklamı görüldüğü gibi bir durum yok. Kılıçdaroğlu ya da Kocaoğlu fotoğrafıyla karşılaşmıyorsunuz.
Zaten İzmir sakin bir yer. Kocaoğlu’nun Yıldırım’la rahatça fotoğraf vermesi ve açılışlara katılması, birbirlerine dair yaptıkları şakalar buradaki siyaset dilini özlediğimiz medeni seviyede tutuyor. Ne Yıldırım sertleşiyor, ne Kocaoğlu. En son Yıldırım her evin önüne metro sözü verince, Kocaoğlu “Balkona kadar çıkar ben de oy vereyim” dedi. İzmir işte... Güzel yer.
CHP ne yapıyor?
CHP İzmir’de rahat. Son bir yılı kentin bütün örgütleriyle toplanarak geçirmişler. Yani CHP projeleri aslında İzmir’linin geliştirdiği projeler, Kocaoğlu’nun projeleri değil. Zaten kampanyanın adı “İzmirli’nin İzmir’i”.
Kocaoğlu burada bir yerel kahraman gibi. Sokakta insanlar üzerine atlıyor. Herkesin de Kocaoğlu’nun tanıdığı bir akrabası dostu var. Hem de sıfır popülizm nedeniyle belediyeye rica minnet kimsenin alınmadığı bir İzmir’de bu kadar sevilmek zor.
En sevdiğim proje İzmir’in bisiklet kent ilan edilmesi. “Yollar Artık Bisim” sloganıyla çıkmışlar. Makyaj mı değil mi diye merak ettim. Kentin merkezinde belediyenin bisikletleriyle dolaşanları görünce, birine sordum. Melek Karademir (51), tıp doktoru: “Seleyi ayarlayamadım. Ama almak çok kolaydı. Kredi ya da abone kartını kullanarak alıyorsun. Sonra gideceğin yerde bırakıyorsun. Pratik ve güzel.”
Yerel seçimde ne olacak diye soruyorum: “Sosyal demokrat bir partinin devam etmesini istiyorum. CHP maalesef yeteri kadar sosyal demokrat değil. Ama elimizde CHP’den başka bir şey yok. AKP şehirleri beton yığınına çevirdi. Çevreyi katletti. İnsanların birbirine sıcaklığını azalttı” diyor. Kime oy vereceğini sormuyorum.
Ömür Özsoy’a soruyorum. 35 yaşında, esnaf. Selamın aleykümsüz merhabası yok: “Biz babadan CHP’liyiz, oğlumuz da CHP’li olacak diyor. “Ne olursa CHP’ye oy vermezsiniz?” diye soruyorum. “AKP’yi sevmiyorum, sen AKPli misin?” diye soruyor. Konuyu kapatıyorum.
İzmir’den güzel duygularla ayrıldım diyeceğim ama zorlanıyorum. 8 Mart’ta CHP’nin 30 adayı sahneye çıkıp birlikte poz veriyor. Yalnızca ikisi kadın. Herkes kopkoyu renk takım elbiseli erkek. Salon hınca hınç kadın dolu. Bir-iki CHP’li erkeğe meseleyi soruyorum. Canları sıkılıyor, hak veriyorlar. Kadınlara soruyorum, az daha iki taneyi bile aday yapamıyorduk diyorlar...
