Biri derinlerde dolaşıp ‘gerçek hayata’ karıştığında yerinden kımıldayamayan bir genç kadın. Kardeş olan. Diğeri yüzeyde büyük kulaçlar atan, fırsatları kaçırmayan, durumuna göre ‘günün adamı’ olabilen bir genç adam. Ağabey olan. Melis ile Araf. Bir restoranın uzun bir masasında buluşuyorlar. Konuşacakları var. 10 senedir konuşmamışlar zira. Değişime uyum sağlamış parlak reklamcı ağabey Araf ile siyaset bilimi üstü felsefe eğitimi almış, düşünen, sorgulayan Melis arasında o uzun masanın bile kaldıramayacağı kadar büyük bir mesafe var. ikincikat’ın, ‘Savaş ve Barış’ oyunlarının ikincisi ‘İki Kardeş’, Melida Tüzünoğlu imzasını taşıyor. Eyüp Emre Uçaray’ın yönetimindeki oyunda sahnede Haki Biçici, Elit Andaç Çam, Yezdan Kayacan ve Aslı Menaz var.
Yeni orta sınıf mensubu, yeni nesil ‘yaratıcı’ işler kovalayan bu iki kardeşin arasında geçmişten kalan bir hesap var. Son dönemin ‘aile’, ‘kardeş’ temalı oyunlarında sık rastladığımız üzere… Ama oyun, barışmayı beceremeyen iki kardeşin komik ve duygusal öyküsünden daha fazlası. ‘İki Kardeş’ esasen yaşam döngüsüne; geçmişle, şimdiyle, gelecekle, doğayla, hayvanlarla, sarf ettiğimiz cümlelerle falan bir bütünü oluşturduğumuza dair bir oyun. Gücün ve paranın el değiştirdiği Türkiye’ye dair sözleri olan, kardeşlik bağına dair de laflar eden bir metin.

SÜRPRİZLİ SAHNE DE OLMASA...
Lakin oyun; asıl meseleye girmekte ağırdan alıyor, kültür endüstrisine de sıçrayan dindar-laik çatışmasına dair espriler tekrara düşüyor, ağabey-kardeş arasındaki soruna bir türlü gelinemiyor. Bunlara ikilinin uzayan atışmaları da eklenince oyun sarktıkça sarkıyor. Seyirciyi kendine getiren, restorandaki garsonun ve şarkıcının da katılımıyla, oyunun orta yerinden adeta fırlayan gerçeküstü ‘somon’ sahnesi oluyor. Oyun başka bir duygu-düşünce durumuna geçiyor. Ve yazarın asıl derdiyle de hemhal oluyoruz. Buna Melis’in sayıklamaları, Araf ile Melis’in şakalaşmaları da ekleniyor ve en nihayetinde yaşam döngüsü üzerine düşünmeye davet ediliyoruz.
‘İki Kardeş’, metne atılacak birkaç makas darbesini de içeren iyi bir revizeyle birlikte daha rafine, meseleleri arasında yumuşak geçişleri olan, oyuncuları da sahnede daha rahat ettirecek bir oyun olmaya aday. Karmaşadan ve hantallıktan koparsa lezzetlenecek yani. Somon fena değil çünkü, ama tuzu eksik. 

‘İki Kardeş’ 8 Ağustos’ta 20.30’da ikincikat Karaköy’de.