Güldürür ama akılda kalmaz

Stand up, cesaret isteyen iş. Bu ülkede hele, önünüzde heyula gibi bir Cem Yılmaz gerçeği var. Şimdi buna tiyatro camiasında bir süredir tanınan bir isimken birden stand up gösterisiyle seyirci karşısına çıkıyor olmayı ekleyin. Üstüne bir de “Kadın stand up’çı olur mu ya!” seviyesindeki ortamda kadın olmayı…

Tiyatrocu Merve Engin’in stand up yapmaya başladığını duyduğumda aklımdan ilkin bunlar geçti. Sonra kendime geldim, ‘Kıyıya Oturmanın Böylesi’nden sonra “Bir tür stand up yapıyor” diyen ben değil miydim? Yalnız değilmişim elbette, ‘Kıyıya Oturmanın Böylesi’ başta, Engin’in performanslarını izleyen bir dolu insan da ‘işine karışıp’ ona “Stand up yapsana” demiş. “Aa, şeyi şeyi, o gün anlattıydın ya hani, ne komikti, onu da anlatırsın bak!” diye tatlı tatlı ısrar etmiş. Kendisine bu kadar çok ‘karışılmasına’ kayıtsız kalmamış Engin, geçen haftadan beri ‘Bi Karışma Ya!’ başlığıyla stand up yapıyor. Bebeklikten yetişkinliğe birbirimizin alanlarına teklifsiz müdahil olmamızı, birbirimizin hayatlarına öyle ya da böyle burunlarımızı sokmamızı hicvediyor. Evvelki tek kişilik oyunlarında da sık yaptığı gibi seyirciyle de atışarak, modern insanın gündelik zaaflarına, düştüğü komik hallere değinerek anlatıyor.

Merve Engin yazıp oynadığı ‘Kıyıya Oturmanın Böylesi’nde tek başına 11 karakteri sırtlamış, eğlenceli, güncel, yaratıcı bir Commedia dell’arte örneği yaratmıştı. Sahnede parıltılı bir genç kadın vardı, yeni bir ‘komik kadın’la tanışmıştık. Beş sene olmuş. Engin’in oyun alanına hâkimiyeti, hazırcevaplığı, yüzüyle-vücuduyla oynama esnekliği aynen devam... Seyirciyi sık sık güldürüyor da… Ama stand up’tan beklenen daha akıcı, daha dinamik, daha havalarda uçuşan, seyircisini pat diye yakalayan bir performans. Merve Engin ‘durum komedisi’ için son derece uygun bir isim olsa da içi daha dolu tespitlerin eksikliği çok net hissediliyor. Toplumun içinden, insan ilişkilerinin gündelik hallerinden çekip çıkardığı komikliklerimizin gerçekten çarpıcı olması gerekiyor ki şöyle bir tatlı tatlı sersemleyip çıkalım salondan. Metin iyi olmayınca performans da iyi olamıyor. Netice de salondaki seyircinin keyfine göre değişiyor. O zaman da akıllarda kalan ‘Bi Karışma Ya’ değil, ‘Kıyıya Oturmanın Böylesi’ olmaya devam ediyor.