Google’a ‘Tomris İncer’ yazıp görsellerde şöyle bir dolanın; büründüğü dizi karakterlerine ait onlarca fotoğrafların arasında, başka bir kareye rastlayacaksınız: Tomris Hanım masanın başında oturmuş, önünde kağıtlar, burnunun ucuna kaymış gözlüğünün üstünden, masanın sağ kenarında oturan oyuncu arkadaşı Ayşenil Şamlıoğlu’na bakıyor dikkatle. Masanın üçüncüsü bir başka oyuncu-yönetmen arkadaşı, Yiğit Sertdemir. 2013 baharında, bu üçlü, Altıdan Sonra Tiyatro’nun 15’nci senesi şerefine düzenlenen şenlikte, ‘Öldün, Duydun mu?’ adlı oyunda birlikte sahne almıştı. Masa başı fotoğraf da bu oyunun hazırlıklarından belli ki. 
Genç sinema, tiyatro oyuncularıyla yaptığımız, kariyerlerinden konuştuğumuz söyleşilerde klişe sorulardandır; “Bundan 30, 40 sene sonra, yaşlandığınızda ne yapıyor olmak istersiniz?” Bu ve benzeri yanıtları kaç kere aldığımı anımsamıyorum: “O yaşta hâlâ genç, hâlâ sahnede olmak isterim. Eskiye takılıp kalmak değil, o dönemin tiyatrosu neyse, onu yapıyor olmak isterim.” “İpek (Bilgin) gibi, Deniz (Türkali) gibi, Tomris (İncer) gibi…” derler, genç kadın oyuncular. Yerli dizilerde otoriter hanımağa, sert babaanne, şefkatli ana türevi rollere uygun bulunan bu kadınlar; sahnenin zıpır çocukları, dişi enerjileri, “Benim” diyen onlarca genç oyuncunun hayranlıkla izlediği kadınlardır esasında.
‘Eskinin’ rehavetine kapılmayan, nostaljiyle arası pek iyi olmayan; hayat, oyun nereden akıyorsa tam o da onun yanı başında yol alan kadınlar bunlar... Bu yüzden Tomris İncer benim için; bugün ‘ölüm haberi’ paylaşılırken kullanılan fotoğraflardaki kadın değil. En azından, sadece o kadın değil. Gelmiş geçmiş en popüler TV dizilerinden ‘Binbir Gece’nin, dediğim dedik kocası Burhan Bey’le işe yaramaz oğlu Ali Kemal’in arasını bulmak için kendini paralayan, süzgün bakışlı, anlayış ve fedakarlık abidesi Nadide Hanım değil sadece.
Hastalığından çok değil birkaç ay önce, Pangar Tiyatro yapımı ‘Kral (Soytarım) Lear’da, zıpır bir soytarı olarak sahneye çıkan kadın, Tomris İncer. 2013’te, Yiğit Sertdemir yönetimindeki, yaşama ümidi veren bir Altıdan Sonra Tiyatro oyunu olan, masal tadındaki ‘Öldün, Duydun mu?’daki kadın, o. 'Masalcı kılıklı’ Ayşenil Şamlıoğlu ile müthiş bir ikili olmuş; upuzun saçları, kara makyajı ve keskin bakışlarıyla gözümüzü alamadan izlediğimiz ‘Tanrı kılıklı’ kadın... 
Bir önceki sene, 2012’de, yine AltıdanSonraTiyatro/Kumbaracı50 çatısı altında, Yiğit Sertdemir ile karşılıklı oynadığı ‘Gerçek Hayattan Alınmıştır’daki hafif kaprisli, zamanının efsanevi oyuncularından olan, muzip, hikâye anlatıcısı anne o.
Tomris İncer’i ilk defa bu oyunda (Gerçek Hayattan Alınmıştır) canlı canlı seyretmiş, sahnede ‘uçar’ gibi oynayan bu kadına hayran kalmıştım. “Tomris İncer hep böyle tuhaf hikâyeler anlatsa da dinlesek” diye geçirmiştim içimden sonra. Tomris Hanım’ın benim yakaladığım zamanlardan önce; yıllar boyunca anlattığı, anlatılmasına aracı olduğu hikâyeleri izleyebilmiş olanlar şüphesiz çok şanslı. İyi bir oyuncuyu tanıdıkları için. Yolculuğunun farklı noktalarına tanıklık edebildikleri için. 1974’te dahil olduğu Şehir Tiyatroları’nda 2010’a (ŞT’deki son oyunu ‘Tehlikeli İlişkiler’) kadar sahne almıştı, İncer.
ŞT - Çiçek Sepetli Kız
Tomris İncer’i bu sabah kaybettik. 67 yaşındaydı. Arkadaşlarının ‘Tomi’siydi. Kanser tedavisi görüyordu ve çok değil, birkaç ay önce ilettiği bir video mesajıyla ne kadar umut ve iyilik dolu olduğunu söylüyordu gülümseyerek, “Umutluyum, gerçekten öyleyim, oynamıyorum” diyordu. Son dönemlerinde AltıdanSonraTiyatro/Kumbaracı50 ekibiyle birlikte yol alıyordu, Kumbaracı50 bugün paylaştığı mesajda “Annemiz gitti… İçimiz yandı…” diye yazdı.
Başta Tomris Hanım’ın son oyun arkadaşları olan Kumbaracı50 ekibi olmak üzere tüm izleyicilerinin, sahne arkadaşlarının ve ailesinin başı sağolsun. Dileyelim ki gittiği yerde de en az buradaki kadar seveceği, birlikte güleceği oyun arkadaşları olsun…
Tomris İncer, 6 Ekim Salı, İzmir Eski Foça’da Fatih Camii’nde kılınacak öğle namazının ardından Eski Foça Yeni Mezarlığı’nda son yolculuğuna uğurlanacak.
