Şenol Güneş’in Gedson’u kesip Redmond, Ghezzal, Cenk ve Aboubakar ile başlaması hocanın ender görülen bir hücum tercihi idi. Ve çok sonra orta saha Salih-Amir ikilisine bırakılmıştı. Başlardaki ürkeklik bence bu yabancı dizilişten kaynaklanmış olsa gerek.

Zira Salih alışık olmadığımız kadar aksadı. Cenk sakatlanıp çıktıktan sonra üçlü orta saha Beşiktaş’ı daha dinamik hale getirdi. Mağlubiyetten, galibiyete böyle ulaşıldı. Elbette Aboubakar kilidi açan adam oldu ama ikinci golde topa yumulması onun ne kadar azılı bir oyuncu olduğunu ortaya koydu. Redmond için ayrı bir paragraf açmak lazım.

Masuaku ile müthiş bir ikili oldular. 3’üncü goldeki adam eksiltişi ve maç boyunca sol tarafı adeta bir otobana çevirişi onun maçtaki yükselen performansını anlatmaya kafi gelecektir. Colley’in hava toplarındaki tartışılmaz üstünlüğü savunmayı rahatlatan önemli bir faktördü.

Giresunspor bir kaç sezon önce Beşiktaş’ı yenerken yerde yatan Mert Günok’a acımamış maçı rahat kazanmasına rağmen boş kaleye golü atmıştı. Beşiktaş, rakibine aynı görüntülerle yanıt verdi. Onlar da yerde yatan Giresunsporluları görmezden geldi.

Bunlar hoş şeyler değil ama Beşiktaş, Giresunspor’u daha centilmen olmaya böyle davet etmiş oldu.