Artık bir gelenek haline geldi, derbilerde ev sahibinin maçı gülerek bitirmesi. 2011’den bu yana bu iki takım, rakip sahada diğerini yenemedi.

Dün de Galatasaray rotasyon olarak rakibinin gerisindeydi belki ama o kadar iyi hazırlanmıştı ki derbiye zorlanmadan galip geldi. Zaten az oyuncuyla oynamak da Ergin Ataman sistemi için sıkıntı değildi.

Fenerbahçe’nin Vesely-Udoh ikilisiyle başlamasını Ataman avantaja çevirmek için, dış şutu olmayan bu ikiliden hangisi dışarıya açıldıysa onun savunmacısını, ikili oyunlarını kesmesi için yardıma gönderdi. Hücumda da dış şut tehditi olan isimleri kullanarak, Vesely’nin erkenden faul problemine girmesini sağladı, istediğini aldı. Tabii bunda Fenerbahçe kısalarının potaya gidememesi ve çareyi dışarıdan aramasının da etkisi vardı.

Galatasaray’ın maçın genelinde uzun beşle sahada kalmasını Micov-Schilb ikilisi sağladı. Schilb, kalitesini derbide sahaya yansıtırken, Micov’un basketbol aklı fark yarattı. Fenerbahçe adına maçın başında Kaliniç, bu iki forvete karşı panzehir olabileceğinin mesajlarını vermişti aslında ama o da sahada sadece 10 dakika kaldı.

İşin mücadele tarafında da Galatasaray ağır bastı. Taraftarı arkasına alan sarı kırmızılı ekip, ribauntları toplarken, ilk yarıda Göksenin, ikinci yarıda Sinan ile rakip guardları öyle bir bunalttı ki, rakibin yaptığı 15 top kaybının 10 tanesini onlar çalmıştı.

Fenerbahçe’de Obradoviç rakibinin bu savunmasını aşabilmek için çareler aradı, iki guardını aynı anda kullandı ama baskıyı yiyince ikisi bir guard kadar oynayamadı! Son maçın iyilerinden Barış’ı 4 numarada kullanıp şut katkısı almaya çalıştı ama o da dışarıdan bir kez potaya baktı. 5 numara savunmasında Lasme de harika işler çıkarınca, Fenerbahçe’nin boyalı alandaki üretkenliği sıfırlandı.

Hücum edemeyen Fenerbahçe’nin savunmadaki adam değişmelerini de çok iyi planlamıştı Galatasaray, Ataman hep ekstra pas ile fizik olarak rakibinin önünde olan uzunlarını potaya yolladı. Yani her yönüyle takımını daha iyi hazırlamıştı, iyi olan da kazandı.