Yılın o zamanı geldi. Spotify’ın geride kalan yılı özetleyen müzik istatistiklerini paylaşmak artık moda da diyemeyeceğim, bir tür mecburiyet sanki. Sosyal medyada screenshot’lar alınmış alt alta dizilmiş geçen yılın nasıl geçtiği 24 takipçiyle paylaşılıyor. İnsanların kendilerini müzikle ifade etmelerini seviyorum, bakmayın böyle olayın mizahını yaptığıma. Müzik eskiden bu kadar ciddiye alınan bir şey değildi. Müzikle doğrudan ilgili değilse eğer, kimse ne dinlediğini falan konuşmazdı. Bu ülkede 15 yıl öncesine kadar radyoda ne çalarsa onu dinler, televizyondaki müzik kanallarında kimin klibini gösterirlerse ona bakar, sene sonunda da hepimiz aynı şeyi dinlediğinden çok fazla paylaşıp böbürlenecek bir durumumuz olmazdı.
“Geçen yıl Sibel Can dinledim (dinlettiler) galiba, sanki...”, “E ben de…”, “O zaman dağılalım.”
Yani kimse, eğer özellikle kafayı takmadıysa Avustralya’dan bir indie grubunu bulup dinleyemez, Nijeryalı bir caz grubunu eğer festivallerde falan ünlenmediyse bulamaz, elektronik müzik âlemine dalıp on binlerce DJ arasında bir dinleme haritası yaratamaz ya da bir İtalyan rock grubunu keşfedip tadını çıkaramazdı. Her şey bir yana kendi ülkenizdeki grupları bulmanız bile sorundu. Stream olmasa muhtemelen mesela Türkçe rap de olmayacaktı. Pop dışında herhangi bir müzik türünün kanallarda yer alması imkânsızdı. Başka müzik türleri de ancak popa benzedikleri ölçüde kabul görürlerdi.
Rakamın ne önemi var?
Spotify’ın başlattığı ve diğer platformlara da yayılan bu ‘wrapped’ geleneği (‘wrap’ dürüm demek İngilizcede, geçen yılın istatistikleri dürüm gibi sarılıp önümüze konmuş anlamında) insanların kendileriyle yüzleşmelerini sağlıyor. Ve elbette (asıl hikâye bu bence) başkalarının ne dinlediğini dikizleme imkânı veriyor. Bakalım gerçekten sevdiğini söylediğin müzikleri mi dinledin gerçekten yoksa saklamak istediğin bazı gerçekler mi var?
Sanatçılar açısından da başka bir anlamı var bu yıl sonu dürümlerinin. Geçen yılın karnesi verilmiş âdeta. Böyle bir sevinç. Herkes teşekkürler ediyor, bir gururlanmalar bir yükselmeler… Yüksek dinlenme rakamları gururla paylaşılıyor. Bütün sanatçılar, büyüğü küçüğü, ünlüsü ünsüzü bu rakamları paylaşmaya çok meraklı. Rakamlarla övünmek ne bileyim, bana garip geliyor. Ama ben X kuşağıyım. Bana her şey garip gelebiliyor. Alıştım o ayrı. Biz, bize garip gelen bir sürü şeye alıştık ve uyum sağladık. Stream rakamlarını paylaşıp övünen müzisyenler de bunlardan biri. Zaten Spotify’ın sanatçıların aylık dinlenme oranlarını, şarkıların dinlenme rakamlarını göstermesine de alışmış değilim. Şarkı şarkıdır. Güzelse güzeldir. Sevdinse sevdin. Rakamların ne önemi var?
Benim 2023 dürümüm
(Bu kadar lafın üzerine paylaşmasam olmaz.)
2023’te en fazla dinlediğim beş sanatçı:
Tame Impala
Sufjan Stevens
Yussef Dayes
M83
The Radio Dept.
2023’te en fazla dinlediğim 5 Şarkı
“Flowers” – Miley Cyrus: Evet, şaşırdınız mı? Ben bile şaşırdım. Ama sonra hatırladım. Yaz boyu dinledik bu şarkıyı. Karaoke’sini bile yaptık kızımla.
“I Go” – Peggy Gou, DJ Koze: DJ Koze’nin Peggy Gou’ya yaptığı bu remix şarkının orijnalinden daha iyi. İnsan dinlemekten bıkmıyor. Hele ki koşuyorsanız falan tadından yenmez.
“Looking For Me” – Paul Woolford, Diplo, Kareen Lomax: Üzgün dans en sevdiğim kategori. Koşu listemin temel direklerinden.
“Rust” – Yussef Dayes (ft. Tom Misch): Yussef Dayes’in “Black Classical Music” adlı albümü ekimde çıktı ama bu şarkı benim yıl içinde en çok dinlediğim 5 şarkıdan biri olmuş bile. Davul-bas seven biri ders olarak dinleyebilir. Swing’i çözerseniz bana da haber verin.
“Cold Heart” – PNAU Remix: Elton John’un, Bernie Taupin imzalı müthiş şarkısı “Rocket Man”den alınan sample’lar ve Dua Lipa’nun vokaliyle hazırlanıp sunulmuş yılın en büyük hit şarkılarından biri. Yaz klasiği. Bir diğer koşu listesi parçası.
