Teknik Direktör Aykut Kocaman çok kısa bir süre önce “Takıma sınıf atlatacağını düşündüğünüz oyuncuların formsuzluklarını herkes eleştirirken siz katlanmak zorundasınız” demiş, taşlarla fazla oynamayacağının sinyalini vermişti...İşte dün Eskişehirspor karşısında tüm Fenerbahçeliler’in çektiği “Çin işkencesi”nin kaynağı da buydu...Kocaman’ın sahaya sürdüğü on birde ciddi bir adaletsizlik yatıyordu. Haftalardır dökülen Cristian (maçı getiren golü atsa da) sanki forma tapulu malıymış gibi sahada cirit atarken, Orduspor maçının kahramanı Salih’in kulübede oturuşunu, tüm denemelere  rağmen sol kanatta hiçbir etkinlik gösteremeyen Kuyt’ın uzun süre yine bu bölgede oluşunu, İtalya’da savunmanın solunu otobana çeviren Ziegler’den hala medet umuluşunu Kocaman’ın futbol sözlüğünde hangi kelimeler izah eder bilinmez ama tüm bu tercihlerin yanlışlığı su götürmez herhalde...F.Bahçe’ye bariz üstünlük kuran Eskişehirspor biraz şanslı ve dikkatli olsa üç kupa hedefindeki sarı-lacivertli ekip bir kulvara dün mendil sallamıştı bile... Evet yorgunluk, baskı, omuzlara biraz daha eklenen sorumluluk yüzünden “tabela her şeyden önemlidir” diyebilirsiniz ama antrenör takımı kurma hayallerini gerçekleştirdiği gözlenen Kocaman’ın antrenör şansı her zaman yanında olur mu onu bilemezsiniz...