‘Türkiye’nin örnek aldığı ilk 50 isim’ listesini dehşetle okudum. Listede İvana Sert de yer alıyor. Peki ama neden?

Önceki gün Milliyet’te görmüşsünüzdür, ‘Türkiye’nin örnek aldığı ilk 50 isim’ listesini. Mediacat ve Ipsos’un yaptığı rol model araştırmasından söz ediyorum. Okurken dehşete kapılmamak mümkün değil. Listede ne bir doktor, ne bir işadamı, ne bir yazar var. Birkaç siyasetçi dışında listeyi ‘ünlüler’ oluşturuyor. Hatta bazı ünlülerin neden ünlü oldukları bile belli değil.Listede bir numarada Acun     Ilıcalı var. Şaşırıyor muyum?     Hayır. Acun Ilıcalı kendini hepimizin önünde var etti. Çalışkan, doğal, sempatik.Kadınlardaysa bir numarada Hülya Avşar var. Beğenirsiniz beğenmezsiniz tartışılır, ama oyuncu, şarkıcı, sporcu, hatta zamanında kendi adını taşıyan dergisi bile olmuş biri. Pekala rol         model listesinde yer alabilir.Listede Sezen ve  Messi’den sonraPeki ama rol model araştırmasında örnek aldığımız ilk 50 isim arasında İvana Sert’in olmasına ne demeli? “İvana Sert kim, niye onu örnek alıyorsunuz?” diye soran birine nasıl anlatacağız? Modacı mı diyeceğiz, TV yıldızı mı? Türk televizyonlarının Türkçe konuşamayan sunucusu mu? Yoksa     sadece evliliği, olaylı boşanma süreci ve cesur     kıyafetlerinden mi bahsedeceğiz?Halimizi şöyle özetleyeyim, İvana Sert     42’nci sırada. 38’inci sıradaki Sezen Aksu ve 40’ncı sıradaki Kemal Kılıçdaroğlu ve 41’inci      sıradaki Messi’den hemen sonra geliyor.         12 ilden 1200 kişiye sorulmuş, düşünün kaç     kişi “Bizimlasın İvana” demiş? Tek umudum, araştırmanın gerçekleri yansıtmaması         olabilir bu durumda. Araştırmaya katılanlar şaka yapmış olabilir diye umuyorum.     Yoksa durum gerçekten çok fena.

ÜNiVERSiTE KOLEKSiYONU MÜZAYEDEYE ÇIKAR MI?

Haluk Akakçe, “Arkadaşlarıma hediye ettiğim işleri müzayedelerde satışa çıkmış görünce artık hediye etmemem gerektiğini anladım” diye bir açıklama yapmıştı. Daha sonra bir koleksiyoner anlatmıştı, deposundan çalınan eserlere müzayede kataloğunda rastladığını. Sonra o eserleri müzayededen çıkarabilmek ve kendi koleksiyonuna ait olduğunu kanıtlamak için ne kadar uğraşması gerektiğini uzun uzun anlatmıştı. Bunları dinlerken de şaşırmıştım, ama Bilgi Üniversitesi’nde Santralİstanbul’da olanlar kadar çok değil.Sanatçı bağış yapmalı mı?Sanatçılardan üniversiteye bir işlerini bağışlamaları isteniyor. Nedeni belli, üniversite çağdaş sanat müzesi kuracak ve müze için eser topluyor. Bazı sanatçılar hemen kabul ediyor ve işlerini üniversiteye bağışlıyor. Bazı sanatçılar bağış yapmayacaklarını açıklıyor ve hatta bunun için acımasızca yargılanıyorlar. Aradan zaman geçiyor.Şimdi Bilgi Üniversitesi, bu toplanan eserlerden bir kısmını müzayedede satışa çıkarmaya hazırlanıyor. Tamam, hepsi bağışlanmış eserler değil, arada satın alınanlar da var. Bağışlanan eserler de ‘şartlı’ bağışlanmamış. Bu da demek oluyor ki, satışlarında yasal bir engel yok. Ama sırf yasal bir engel yok diye, bir sanatçının bir üniversiteye     bağışladığı eser satılabilir mi? Bir üniversite değerlerinden bu kadar kolay vazgeçebilir mi?