Bazı oyunlar var, yıllar önce yazılmış, insan “Kim bilir ne kadar eskimiştir” diye düşünebiliyor ve fena halde yanılabiliyor. Sevinilecek bir şeyden söz etmiyorum. İnsanın özünde değişmeyen bir şey var ve bu iç açıcı bir şey değil. Bunu usta bir yazar ele aldıysa da hem evrensel hem zamansız bir eser çıkıyor ortaya.  

Orwell’in “1984”ünü Nilüfer Kent Tiyatrosu’nda izlediğimde de bunu düşünmüştüm. Sermet Çağan’ın “Ayak Bacak Fabrikası” ile İstanbul’a gelen Eskişehir Şehir Tiyatroları’nı izlemek de aynı etkiyi yarattı üzerimde. Ezen – ezilen ilişkisinin dinamikleri, o korkutma - kandırma döngüsü insanlık tarihinin değişmeyen meselesi.  

Maalesef çok genç yaşta kaybettiğimiz çok yönlü tiyatro insanı Sermet Çağan, 1961 yılında yazmış “Ayak Bacak Fabrikası’nı. O günden bugüne sayısız topluluğun repertuvarına girdi, şimdi de Murat Karasu’nun son derece dinamik rejisiyle Eskişehir’de.