altın harflerle kazıyan ünlü yönetmen Zeki Ökten’i bugün, hayatının geçtiği Beyoğlu’ndaki törenden sonra son yolculuğuna uğurlayacağız.Beyoğlu’ndaki lokalde ya da Çiçek Bar’da sıkça bir arada olduğumuz, oyun oynadığımız, televizyon ve sinema dünyasında olup bitenler üstüne sohbet ettiğimiz bir dostu, bir ağabeyi daha bugün toprağa vereceğiz.
Geçen ay Ayşe Kulin’in ‘Tek ve Tek Başına Türkan’ kitabını okuyordum Beyoğlu’ndaki lokalde.
Zeki Abi geldi yanıma.
“Dizi yapılacağını yazdığın ‘Türkan’ nasıl bir kitap?” diye sorunca, “Tavsiye ederim, kitabı yarıladım, istersen bitirince vereyim” dedim.
Aradan birkaç gün geçti, Zeki Abi yine geldi ve “Kitabı okudum. Yapabilirse gerçekten de iddialı bir dizi olur” dedi.
Zeki Abi, epeydir film çekmiyordu, bir anlamda emekliye ayırmıştı kendini, ama aklı hala sinemadaydı.
Vizyona giren filmleri mutlaka izler, iş yapıp, yapmayacağını söyler ve söyledikleri de çıkardı.
Güle güle büyük usta...
Şarkıcı Atiye,‘Dizel’ içiyor
Cuma akşamı Atiye’nin konseri vardı Beyoğlu Hayal Kahvesi’nde.
Sigara yasağı başladıktan sonra hiç gitmemiştim Hayal’e.
Atiye’yi dinlemek ve sigara yasağının Hayal Kahvesi’ni etkileyip, etkilemediğini görmek için gittim.
Barın kulis tarafında oturup, Atiye’nin sahneye çıkmasını beklemeye başladım.
Barmenlerle sohbet ederken kulisten bir kız geldi ve barmene, “Cola, bira” dedi.
Barmen, bardağın yarısına bira, kalanına cola doldurup, kıza verdi.
Görevli kız da kadehi alıp, doğru kulise gitti.
Birkaç dakika sonra “İyi sahneler” dilemek için Atiye’nin yanına gittim, baktım o kadeh orada.
Atiye’ye o bira cola karışımı sana mı geldi diye sordum, şarkıcının yanıtı şu oldu:
“Evet... Dizel diyoruz biz ona.”
‘Salla’ şarkısıyla iyi bir çıkış yakalayan Atiye ile kuliste ayaküstü sohbet ettik.
Yakında, Teoman’la düet yaptığı ‘Kal’ şarkısına, yaza doğru da sözlerini babasının yazdığı ‘Dondurma’ya çekeceği kliple çıkışını sürdüreceğini söyledi.
Elif Şafak kuyruğu ve Engin Günaydın’ın filmi
Cumartesi günü Engin Günaydın’ın ‘Vavien’ filmini izlemek için Capitol’e gittim. Sinemaların olduğu kata çıktığımda bir de ne göreyim, upuzun bir kuyruk...
Capitol sinemalarının gişeleriyle, kuyruğun sonu arasındaki mesafeyi çok iyi bildiğim için, sinema kuyruğu olamaz bu diye düşündüm.
Çünkü böylesi uzun bir kuyruk oluşturacak film de yoktu vizyondakilerin içinde.
Kuyruğun başına doğru ilerleyince yanılmadığımı anladım.
Baktım kuyruk, gişelere doğru değil, kıvrılıyor yazar Elif Şafak’ın olduğu yere. Ezici çoğunluğunu kadınların oluşturduğu Elif Şafak’tan imzalı ‘Aşk’ kitabı almak için oluşan kuyruğu geçip, sonunda ulaştım gişelere.
Capitol’ün cep sinemalarından birine bilet alıp girdim Engin Günaydın’ın ‘Vavien’ini izlemeye, ama nedense bir türlü ısınamadım filme.
Haksızlık etmeyeyim, filme emeği geçenlere.
“Zevkler ve renkler tartışılmaz” derler.
Engin Günaydın, içine sinen bir ‘kara mizah’ filmi yapmış olabilir, ama ben o elektriği alamadım filmden.
Çıkışta baktım o kuyruk bitti, Elif Şafak gitti.
Keşke dedim kendi kendime, filme girmek yerine kuyrukta bekleyip Elif Şafak’tan gri kapaklı ve imzalı bir ‘Aşk’ kitabı kapsaydım.
