Trabzonspor, üç büyüklerin aksine, 2010-2011 sezonunun ilk yarısını beklenenden daha başarılı geçiren birkaç takımdan biri oldu. Zira bordo mavililer topladıkları kırk iki puanın yanı sıra en yakın rakiplerine de beş puan fark atmanın avantajı ile mayıs ayındakı mutlu sona en yakın takım olarak dikkat çekiyor.
Şenol Güneş’in öğrencilerinin sezonun ilk yarısında bu denli başarılı olmasının en önemli nedeni, bordo mavililerin diğer takımlarda olmayan “takım olma” özelliğini oldukça başarılı bir şekilde hayata geçirmesiydi. Gerçekten de Trabzonspor, kadrosunda neredeyse hiç yıldız oyuncu bulundurmamasına -ki bu durum kadrodaki oyuncuların ileride yıldız olmalarına engel değil- karşın disiplinden kopmayan savunması, son vuruşlarda etkili forvetleri ve bu iki bloku kusursuz bir şekilde birleştien orta alanıyla saha içerisinde mükemmel bir uyum yakaladı. Bunun yanı sıra oynayan ve oynamayan oyuncular arasında yakalanan standart sayesinde de Trabzonspor sakatlık veya cezalı olma gibi olumsuzluklardan neredeyse hiç etkilenmedi.
Geride kalan on yedi haftada Trabzonspor’un gollerinin on üç farklı oyuncudan gelmesi bordo mavililerin gol yollarında bir veya iki oyuncuya bağlı kalmadığını gösteriyor. Bunun yanı sıra kadrodaki en pahalı oyuncu olan Gustavo Colman, son haftalarda takımdaki yerini alamadı fakat bordo mavililer tıpkı Alanzinho veya Yattara’nın eksikliğini hissetmedikleri gibi bu oyuncunun yokluğunda da dengeli kadrosu sayesinde maçları sorunsuz bir şekilde tamamlamayı başardı.
Elbette bordo mavililerin sezonun ilk yarısında zorlandığı hatta oldukça kötü olduğu karşılaşmalar da oldu. Hatta Karadeniz ekibi çok az maçta rakiplerini tam anlamıyla sahadan sildi fakat Onur’dan Umut Bulut’a kadar tüm mevkilerde belirli bir düzeyi yakalayan ve bu performansı maç boyunca sürdürmeyi başaran Trabzonspor, tıpkı bir büyük takımdan beklendiği gibi, er ya da geç karşılaşmalardan üç puan çıkmayı bildi.
Sonuç olarak sezonun ilk yarısı Trabzonspor için beklenenin de üzerinde ve oldukça başarılı bir performansla tamamlanırken bu başarının iki anahtarı takım oyunu ve kadrodaki tüm oyuncuların birbirine yakın performanslarıydı. Mevcut durumda hem puan hem de görüntü olarak rakiplerinin birkaç adım önünde olan Karadeniz ekibi halihazırda şampiyonluğun açıkara favorisi durumunda ve aksi bir sonuç bordo mavililer için bir futbol fiyaskosundan başka bir şey olamaz.
