BBC röportajının Ağaoğlu kısmını izlemeyenler için özet geçiyorum: Ağaoğlu ve önce kızı zannettiğimiz ama ardından sevgilisi olduğunu söylediği biri, Boğaz manzarasına karşı havuz keyfi yapıyorlar. Ardından ekrana başka esmer bir kız daha giriyor. Ali Ağaoğlu, Kuveyt Prensesi’ne “S...ir git” demiş, ballandırarak anlatıyor. Ardından komşunun evini gösteriyor, ”3 milyon doları verdim, gönderdim onları”. Boğaz’da 13-14 tane daha yalısının olduğunu anlatıyor. Buraya kadar olan kısımda açıkçası çok şaşırmadım. Utandım mı, her zerremle, orası ayrı. Oturup görgüsüzlüğünden dem vuracak değilim. O kadar parası olan bir insan ne yapar, ne hisseder, ne konuşur bilmiyorum. Demek ki bu da böyle deyip geçiştiriyorsun. Nüfusun yüzde 13’ü işsizken, asgari ücretle dört kişilik ailesine bakmaya çalışan adamlar varken... İki üniversite bitirmesine rağmen hâlâ CV yollamaktan eli aşınmış nice mezunlara rağmen, Allah, Ali Ağaoğlu’nun yüzüne bakmış demek ki. O da bu şansını körü körüne görgüsüzlük yaparak, vizyonsuzluğunu öne sererek göstermiş. Kendi tercihi tabii. Asıl sorun bundan sonrası.

O İKİ KIZ NE DÜŞÜNÜYOR?

Muhabir, Ali Ağaoğlu’nun yatak odasında, koltuğun üzerinde iki tane kadın çantası görünce, içeri girmek istemiyor. Çantaları göstererek, şakasına “Bunlar da sizin mi” diyor. Ağaoğlu ise, gayet pişkin bir şekilde gevrek gevrek gülüyor ve konuşuyor: “Hayır, onları kullananlar benim malım!”

Ağaoğlu’nun bundan önce yaptığı, ‘ortanca hanım’ muhabbetleri de çok konuşulmuştu. Ama işte, üniversitede gençlerin yan yana gezmesine izin vermeyen, sevgililik denilen şeyi ahlaksızlık olarak gören toplumumuz, Ağaoğlu ve onlar gibi birkaç kaymak tabakaya nedense büyük kıyak çekti.

Onlar nikâhsız yaşayabilir. Sevgililerinin tangalı fotoğraflarını her tarafta sergileyebilir, istediğinden çocuk yapabilir. Özel hayatı onu ilgilendirir. Allah insanı ballı yaratmasın, işte her taraftan pohpohlanıyorsun, ne yapacaksın?

Ama burada “Onları kullananlar benim malım” dediği o iki kızın ne düşündüğünü merak ediyorum. Ağaoğlu umurumda bile değil. Bu kızları zorla evinde tutmuyor, bu kızların anasını babasını kaçırıp, tehdit etmiyor. O muhteşem evinde havuzda iki cıp cıp yaparak eğlendiriyor.

O pahalı çantaları onlara veriyor. Büyük ihtimal güldürüyor, yediriyor, içiriyor, güzel bir hayat sunuyor. Karşılığındaysa dünyaya, “Benim mallarım” diye yayın yapıyor. Bilmiyorum, değer mi bunun için? Acaba o sözü duyunca ne hissettiler? Benim kadar utandılar mı? Kızdılar mı?

Yani kendimi onların yerine bile koyamıyorum açıkçası. Mutlaka o kızların da kendince bir kariyeri, ne bileyim bir hayat görüşü, bir kişilikleri vardır. Ne acı, Ağaoğlu’nun o sözüyle hatırlanacaklar. Allah kimseyi bu duruma düşürmesin.