Son dönemde yabancı yayınların övgüyle bahsettiği Maça Kızı’nda bir akşamüstü.
Bir İspanyol grup hem hararetli bir şekilde sohbet ediyor hem de yemeklerini yiyor.
Gün boyu plaj tarafında güneşlenen bir Arap grubu ise çağırdıkları deniz taksiye binip mekandan ayrılıyor (evet, deniz taksi var Türkbükü’nde).
Maça Kızı’nın sahibi Sahir Erozan da söylüyor:
“Bu yaz gelenlerin çoğu yabancı turist. Uzun zamandır gelmeyen İngiliz ve Amerikalılar da buna dahil.”
Peki Maça Kızı’nın müdavimi Beyaz Türkler? Onlar ortada yok.
Belki o güne özel bir durumdur, bilinmez.
Ama sadece Maça Kızı değil, Bodrum’un birçok popüler mekanında durum hemen hemen aynı.
Bu yüzden herkesin dilindeki papağan cümle aynı:
“Bodrum boş, sezon hâlâ başlayamadı.”
Oysa Bodrum tam anlamıyla boş filan sayılmaz.
Ama sanırım var olan yabancı turist ne mekancıya ne de otelciye yeterli geliyor.
Bir de “Arap turist” ayrımı yapılıyor maalesef.
Herkes cümleye “Irkçı değilim ama...” diye kıvırarak başlıyor, lakin cümlenin sonu belli.
Kısacası Bodrum’da evi olanların ya da Bodrum’da eğlenmekten hoşlananların sanki Bodrum’a küstüğü bir sezon yaşanıyor.
İşletmecilerin deyimiyle, “Ya çok az dışarı çıkıyorlar ya da hiç.”
Sebep?
Elbette ekonomik.
Turiste gayet ucuz ama Beyaz Türk’e dahi fazla gelen yeme-içme, konaklama fiyatları...

Bodrum sözlüğü

Yine de başka Bodrum yok diyelim ve Bodrum’a dair bir yeme-içme sözlüğü verelim, buyurunuz:
◊ Escape: Nefis kalamarından deneysel mezelerine kadar ilgiyi gayet hak eden yeni bir restoran ve aynı zamanda plaj. Gündoğan’daki Cape Oteli’nin içinde.
◊ Barbelo: Uzun süren hazırlık sonunda kapılarını açan plaj ve restoran.
◊ Kai: Gündüz ve gecesi iki ayrı kimlikte... Dr. Jekyll ile Mr. Hyde hesabı. Gecesinin en popüler solisti kuşkusuz Defne Samyeli.
◊ People: Türkbükü’nün canlı müzik mekanı. Pazartesi Rubato’yu çıkarıp alternatif bir gece yaptıkları için bin tebriği hak ettiler.
◊ Casa Hermanas: Meksika’da bir villadaymışsın gibi hissettiren otel ve restoran. Meksika mutfağını özleyenler için birebir. Barının hurma ağaçlı görkemi ise ayrı seyirlik.
◊ Root: Bodrum’a etnik bohem havası getiren plaj. En son DJ Valeron orada çaldı.
◊ Serafina Mare: Küçükbük tarafında, gizli saklı bir plaj-restoran. Akmerkez’deki Serafina’nın Bodrum şubesi. Yemekler ve servis 10 numara.
◊ Sahne İstanbul: Gece yarısı gidilen eller havaya mekanı. En son gidenler Serkan Kaya’nın performansını öve öve bitiremiyordu.
◊ Sess: Şişe şişe şampanyanın yarım saatte bir törenlerle açtırıldığı Türkçe pop mekanı.
◊ Buddha Bar Beach: Caresse Otel içine sessiz sedasız konuşlanan yılların markası. Geç oldu ama güç olmasın dedirten türden... Ayın 27’sinde Kenan Doğulu konseri var. Buddha çizgisinden hafifçe sapılacak gibi.
◊ Mimoza: Pahalı oluşundan dem vurulsa da, sürekli dolup taşan Gümüşlük mekanı.
◊ Kavanoz: Etnik bohem bir tavırla gün batırmak isteyenlerin uğrak noktası...
◊ M.U.S.E: Kahvaltısı pek övülen Yalıkavak mekanı.

Son ‘Insta spiritüel’

Ivana Sert, Instagram’ına bir fotoğraf koyuyor.
Bikinisiyle duş alırken çekilmiş, nedense parmak uçlarında durduğu, son derece erotik, fit karın kaslarının ön plana çıktığı bir adet ıslak ve hoş kare.
Ve bu karenin altına şunu yazmış Ivana Sert:
“Dünü ya da bugünü değil, anı yaşamalısınız. Çünkü şimdi olacaksa bir şey, yarına kalmaz. Yarına kalacaksa eğer, bugün kalmaz.”
Bu bilmece gibi, hayli ‘layt’, gazı kaçmış kola gibi artık sıkıcı ve tatsız olan spiritüel sayıklamanın nedeni belli:
Seksi bir fotoğraf paylaştım, ama bakın içimden bunları düşünüp size öğütlüyorum...
Böyle zoraki bir kategori oluştu Instagram’da:
Insta spiritüeller.
Her güzel manzaranın, özenle kombinlenmiş kıyafetin, hatta ayna karşısında çekilmiş asansör selfie’sinin altına bile hayata dair anlamlı bir his yazma telaşı içinde tüm Insta spiritüeller. Gerek var mı? Hayır. N’olur anlam telaşına girmekten vazgeçin. Tarkan şarkısındaki gibi: Böyle çok daha güzelsiniz...