Kaygılar, korkular, kuruntular hep K’yla başlar.Ardından yürür ve sürekli sana bir şey fısıldarlar.Nereye gitsen fare gibi peşindedirler ve yoktur susacakları.Anneni ararsın içinde, saçını okşasın, “Geçecek ben buradayım” desin.Telaşla çarpan kalbinde, el yordamıyla bir sükûnet taşı ararsınLokomotifler geçer yanından, trenlerin ritmi şaşmaz, hayat kırmızıda durmaz.AAA diye bağırırsın bazen, duyanın da olmaz bazen, bazen değil çoğu zaman.Rock’n roll günlerini özlersin, kaygısızdın, süzülüyordun, hiçbir şey sana çarpamıyordur.Isıtmaya ihtiyacın var içini, ellerin hep soğuk, tenin hep soluk.Niyet etmen yeter derler ama niyetini de hatırlamazsın.Var olmanın yok olmakla yakınlığına şaşarsın bazı günler.Aşk istersin, meşk istersin, güç ve neşe ve biraz da boş vermişlik...Rollerin arasından en sıkıcısını oynamaya karar vermişsindir nedenseRahat edemediğin odalarda, rahat konuşamadığın insanlarla, rahat oturamadığın koltuklarda, rahatça söyleyemediğin repliklerle...Uzun uzun düşünmeye de vaktin olmaz, şöyle oturup huzurla bir akşamüstüne yayılamazsın.Hayat dediğin, hep kronometresi elinde, hep tepende...Uyanma zamanın geldi demektir tüm bunlar oluyorsa!Nasıl fark etmedin sırtındaki kocaman kollara benzer uzantıları?Düşmeyeceksin ki uçacaksın, karanlıklarda yanıp, boşlukta durabileceksin...Anladığında...Kanatların var ruhunda! Kanatların var ruhunda kitabı da yakında...