Merhaba Güzin Abla, ben 18 yaşında bir genç kızım. Sevgilim ise benden 15 yaş büyük ve maalesef evli. Evli olduğunu en başından biliyordum, buna rağmen kopamadım, uzak duramadım kendisinden.

Onu çok seviyorum, o da beni seviyor, bundan eminim. Zaten daha önce bir kez boşanmaya kalkmış, fakat sonra davayı geri çekmiş.

İki çocuğu var. Çocukları olduğu için evliliğini bitiremediğini söylüyor.

Geçenlerde eşi de beni öğrendi.

Mesajlarımızı görmüş. Onları okuduktan sonra bana mesajlar attı, ailemi bulup beni rezil edeceğini söyledi.

Yaptığımın yanlış olduğunu da, sevgilimle bir geleceğimizin olmadığını da biliyorum.

Ama onu çok seviyorum, ayrılmak istemiyorum. Görüşmediğimizde inan çok özlüyorum.

Ne yapmam gerekiyor ablacım? Büyük bir çıkmazdayım...

◊ RUMUZ: YANLIŞ YAPIYORUM

YANIT

Sevgili kızım, bütün ikinci kadınlar gibi büyük bir yanlış yapıyorsun ve zaten sen de bunun farkındasın. Ama beni asıl şaşırtan yaşın... Yaşını okuyunca gerçekten şoke oldum.
Daha 18 yaşındasın. Hayatının başında, en güzel dönemindesin. Senin tasasız, mutlu, cıvıl cıvıl bir yaşamın olmalı.
Neredeyse baban yaşındaki evli bir adamla ne işin var? Böyle hak etmediğin muameleleri neden sineye çekiyorsun? Her ne kadar seni haklı göremesem de, böyle hakaretlerle, tehditlerle ezilmeni de doğru bulmuyorum.
Diğer yandan o kadın da haklı. Elbette tehdit etmeye hakkı yok ama senin kaç yıllık eşini ayarttığını, yuvasını yıkmaya kalkıştığını düşünüyor. Bunun için de sana her türlü düşmanlığı yapmaya uğraşıyor.
Belki de yapar... O da ailesini, çocuklarını düşünmek zorunda. O zaman içine düşeceğin durumu bir düşün. Aileni düşün, çevreni ve arkadaşlarını düşün. Gencecik yaşta damgalanırsın, yok yere milletin diline düşersin. Ve inan o adam da sana asla sahip çıkmaz.
Hatta eminim ki şimdi eşine diller döküyor, seninle bir ilişkisi olmadığına onu inandırmaya çalışıyordur.
Gencecik bir kızsın, elbette başkalarını da seveceksin ve onu unutacaksın. Zaten iş bu noktaya geldiğine göre, onu unutmaktan başka çaren de yok.