"Sık sık soruyorsunuz bana “Sevgi nedir Güzin Abla? Yürek çarpıntısı mıdır? Emek midir? Gerçek sevgi nasıl olmalıdır?” diye..."

Pek çoğu duygularının sevgi mi, yoksa çok daha farklı, çok daha heyecanlı kıpırtılar mıdır, bilemediklerini söylerler...
Gerçekten de hoşlanma, sevgi, aşk birbirinden çok farklı duygular...
Genellikle gençliğin hoşlanma ile sevgiyi, cinsel çekim ile aşkı birbirine karıştırdığı bir gerçek. Pek de haksız değiller aslında. Çünkü akıl karıştıran duygular bunlar.
Bana sevgiyi tanımlamamı isteyenlere diyorum ki; şairler, yazarlar, filozoflar bile tam anlamıyla açıklayamamışlar. Tam olarak tanımlayamamışlar. Çünkü herkesin sevgi anlayışı çok farklı...
Bana göre sevgi elbette ki yürek çarpıntısıdır; o inanılmaz heyecandır; sevgiliyi uzaktan gördüğünde bile bacaklarının titremesidir. Coşkudur, mutluluktur.
Kendini, onun için dağları devirecek kadar güçlü hissetmektir. Kendini unutmak, kendini silmek, sanki o olmaktır... Onunla bütünleşmektir...
Bazen bu sevgi ilk bakışta çarpar seni. Bazen de yavaş yavaş gelir ve yüreğine yerleşir. Bazen karşındaki bu sevgiyi hak ettiği için gelir. Bazen de hak etmediği halde yüreğine hükmedemezsin. Ama her ne olursa olsun aşk, sevgi insanı yüceltir. Bulutlarda uçurur.
Çehov’un çok sevdiğim bir sözü vardır: “Aslında önemli olan aşık olduğun değil, aşık olabilmendir.”
Ve bir başka filozoftan sevginin tanımı:
“İçimizdeki kapıları sevgi açar.
Yaşamdaki temel ders sevgidir.
Sevgi sahiplenilemez; o rüzgâr kadar özgürdür ve nereye gitmek isterse oraya gider. Sadece sen ona kapılıp sürüklenirsin.
Sevgi sınır tanımaz, engel tanımaz.
Bir ruhu sınırlayan ve zincire vuran korkudur; sevgiyse özgürleştirir ve tüm zincirleri kırar.
Sevgi tüm kapıları açar, yaşamları değiştirir ve en katı kalpleri bile yumuşatır.
Sevgi yaratıcıdır; yapılandırır, birlik ve uyum içinde güzelliği yaratır.
O, her şeyi mümkün kılar. Sevgi öyle bir neşe getirir ki, bastırılamaz.
O neşeli bir yaşam şarkısıdır.
Kanatlandırır uçurur insanı.
Senin yüreğinde sevgi var mı?
Başkalarına sevgi duyabiliyor musun? Ne mutlu sana!”
Sevgiden söz ederken Can Yücel’i anmadan olur mu? İşte size ünlü şairimizin aşk tarifi...
“Aşklar da ayakkabılar gibidir.
Bazıları çamur yağmur, toz toprak, kar buz gibi her türlü kötü hava koşullarına dayanıklıdır.
Bazıları ise ummadığınız kadar kısa zamanda çabucak yamulur.
İlk yağmurlu havada altı açılır veya güzel havalarda bile iki günde bozulup eskiyip gider. Aşkları da ayakkabılar kadar itinayla seçmezseniz, tıpkı ayağınızda olduğu gibi yüreğinizde de nasır oluşabilir.
Evet, aşk ayakkabıdır.
Aynen ayakkabınıza bakım yapmayıp hor kullandığınız zaman kolayca eskittiğiniz gibi, aşkınıza da dikkatli davranmayıp özen göstermediğiniz zaman kısa sürede eskitirsiniz.”
Umarım hiçbir zaman yüreğiniz sevgisiz kalmaz. Çünkü sevgi insanı insan yapan tek duygudur.
‘Sevgililer Günü’nüzü şimdiden kutlarım canım okurlarım...

Feyza Algan