Sevgili Güzin Abla, 32 yaşında muhasebecilik yapan bir gencim... Üniversite yıllarımda flört ettiğim kız arkadaşım vardı. Okulum bittikten sonra sevdiğim kızı almak niyetindeydim. Ancak bir yaz tatilinde sevdiğim kızdan haber alamadım.
Sonunda nişanlandığını ardından apar topar evlendi. Bu olaydan yaklaşık 6 ay sonra yabancı bir numaradan arandım, karşımdaki sesin sevdiğim kız olduğunu anladım. İşyerime gelip beni ziyaret etmek istiyordu. Sadece 3 ay evli kaldığını çok pişman olduğunu söyledi.
Olay yeni olduğu için hazmedemedim, bir erkek olarak çok ağrıma gitmişti terk edilmek... 1 ay kadar görüştükten sonra, bir daha beni aramamasını söyledim.
Yaklaşık 6 ay sonra başkasıyla evlendiğini duydum. Sevdiğim kadın hiç zaman kaybetmeden ikinci kez evlenmişti... Bu olaydan sonra yurtdışına yerleşmeye karar verdim.
Onu görmeyince unutacağımı düşündüm ama olmadı. Dayanamayıp 8 ay sonra geri döndüm ama ona çok kızgındım. Yeniden dostça görüşmeye başladık. O, ikinci evliliğinde de mutsuzdu. Evliliklerinde aldatma ve şiddet de vardı...
Evliliğinin 5’inci yılında 1 çocuğu oldu. Bu süre içinde onunla ara ara görüşüyorduk. Bu arada onun elini dahi tutmadım. 10 yıl geçti ve ben hiç evlenmedim, hep umutla bekledim.
Bir arkadaşımın düğününde onu yine gördüm. Yüz yüze görüşmeye karar verdik. Artık dayanamadığını, boşanacağını söyledi. “Nasılsa artık sen de yoksun, beni bu halimle kabullenemezsin, bu da benim kaderim” diyerek ağladı. Ben de meşru bir şekilde ayrılırsa onu kabulleneceğimi söyledim. Çok sevindi... Ben de “evet, ama bu iş bitmeden görüşmeyelim” dedim.
Ve sorunlar başladı. Çünkü bir türlü kopamadı, ayrılamadı.
En son kocasının kendisini aldattığını yakalamış ve dava açmıştı. Aynı gün beni aradı, beni bu kez yanıltmayacağını, söyledi. Bu arada beni annesiyle ve teyzesiyle de tanıştırmıştı. Ama aldatılmasına rağmen tekrar davayı çekerek kocasına döndü. Ben yine şok yaşadım ve gerçekten yıkıldım.
Şimdi bana nefretle bakıyor, “Ben seni sevmedim, evliliğim bitse bile seninle evlenmem” diyor. Kendimi öldürmeyi bile düşündüm. Bana yardımcı olun abla, lütfen şu anda neden böyle davranıyor.
◊ Rumuz: Bir çare lütfen

YANIT

Sevgili oğlum, aslında bunca yıldır çektiklerine rağmen, bu kızın peşinde koşman pek de sağlıklı bir ruh halinde olmadığını gösteriyor. Bu genç hanım seni yıllardır oyalıyor ve kullanıyor. Seni yedekte tutarak kendini güvendi hissetmek istiyor. Aslında ilk günden beri seninle evlenmeyi hiç düşünmemiş. Ama senin ona karşı olan sevgin ve tutkun onu rahatlatmış. Nasılsa yolda kalırsam, benim elimden tutar diye düşünmüş. Tabii bu arada senin hayatını altüst etmiş. Ya da ilk evliliğinden sonra sana geldiğinde, onu istemeyince, intikam almak istemiş.
Hâlâ umut beslemen çok saçma. Kendini bu kadar harap etmene, kendini yok saymana, hayatını hiçe saymana izin vermemelisin.
Sen bu kadar değersiz bir insan mısın? Ailene, seni sevenlere, sevdiklerine bunu yapmamalısın oğlum. Ondan umudunu kesersen, eminim toparlanabilirsin.