Yeni vakıf senedinin doğrultusunda müzenin daha kurumsal bir nitelik kazandığı, özellikle yerel gücünü arttırarak, oradan büyük kentlere doğru yükselişinin öyküsünü rakamlarla öğrendik.

Büyük kentler dışında gerçekleştirilen müzelerin, kalıcı etkinliklerin, Türkiye’de sanatın gelişmesinde ve geniş coğrafyaya yayılmasındaki önemini Hüsamettin Koçan’ın girişimiyle kurulan Baksı Müzesi iyi bir biçimde ortaya koyuyor. Hiç kuşkusuz bu çalışmalarda eşi Oya Koçan’ın yoğun emeklerini de anımsatmalıyım. Müze, orada yaşayanların, plastik sanatlarla, seçkin müzik insanlarıyla ve onların sanatlarıyla tanışmasını sağladı.

2016 yılında yapılanlara değinmeden önce 2017 yılının önemli bir sergisinin haberini vereceğim. Hüsamettin Koçan, ilk kez memleketi Bayburt’ta Baksı Müzesi’nde “Ayağımdaki Diken” adlı bir sergi açacak.

Koçan bu sergisinde, farklı teknikleri bir arada kullanarak, göç-gurbet öyküleri ile yoğrulmuş yetmiş yıllık bir yaşam birikimiyle, yerel kültürün hem içinden hem dışından beslenen hafızasının bir dökümünü yapacak.

Müze 2016 yılında, “Ged Baksı’da 10 Yıl” kitabını yayımladı.