Halil Gökhan’ın hazırladığı ‘Çağdaş Şiirler Yıllığı 2017’ bana göre bir antoloji. Ve Gökhan, yıllıkları geleneksel anlayıştan, o alışılmış formatından uzaklaştırıp, yeni öznel bir anlayışla sunuyor. Geçmişi geleceğe bağlıyor. 

Kitabın başındaki açıklamaları okuyunca, neden bu 20 şair sorusu anlamsız bir yerde kalıyor. Çünkü, bir şairin şiir beğenisinin doğrultusunda hazırlanmış, nesnel/öznel gibi klasik kavram tartışmalarından uzakta bir toplam.

Bakın şu iddiasını kanıtlamaya çalışıyor: ‘Yıllık Geleneğinde Yeni Bir Pencere’.

İzahı ise şöyle: “Çağdaş şiirimizin yaşayan, iyi ve başarılı 20 şairinden hiç yayınlanamamış, 2017 yılı boyunca şiiri taptaze, dipdiri tutacak ve okurların dilinden düşmeyecek 20 şiiri tüm şiirseverlere kıvançla sunarken ‘Yıllık’ geleneğinde bir gelecek penceresi açıyoruz. Şiirin bütün ışıkları sizin olsun.”Seçilen şiirlerden, 20 şairin poetikasını öğrenmek mümkün mü? Elbette zor. Ancak dikkatli bir okur, yorum özgürlüğüyle, halihazırda okuduğu şairlerin yeni şiirlerinin nerede durduğunu isabetli olarak bulacaktır.