27 Mayıs’ta var, 12 Mart’ta, 12 Eylül’de.

Ama artık sadece darbeler tarihi yok.

Bizim demokrasinin darbeye galip geldiği 15 Temmuzumuz da var.

Demokrasi destanının yazıldığı 15 Temmuz’u dün Yenikapı meydanı ile taçlandırdık.

Yenikapı’ya katılanlar 5 milyon olarak açıklandı. 15 Temmuz’dan bu yana Türkiye’nin meydanlarını dolduranlar ise 50 milyona ulaştı.

15 Temmuz’da sokağa çıkarak darbeyi önleyen millet, bir ilke imza attı. 7 Temmuz’da ise Yenikapı meydanında başka ilkler yaşandı.

İktidarı ve muhalefetiyle ilk kez siyaset aynı meydanda ve darbeye karşı yan yanaydı. Meydanda milyonlar, ellerde ise tek bayrak vardı.

İlk kez bir Genelkurmay Başkanı meydanda ve kürsüdeydi.

AK Partilisi, CHP’lisi, MHP’lisi olarak Türk bayrağı yetti bize. Çünkü biz o meydanda aynı zamanda AK partiliydik, CHP’liydik, MHP’liydik. Aynı zamanda Türktük, Kürttük. Zazaydık, Çerkezdik, Araptık, Boşnaktık, Pomaktık.

Hepimiz sünniydik, hepimiz aleviydik.

Hepimiz Türk milletiydik.

Yenikapı meydanı başlı başına bir mesajdı ama katılımcılar da konuşmalarında çok önemli mesajlar verdiler.

MHP Genel Başkanı Devlet Bahçeli, “15 Temmuz yeni bir istila denemesiydi” sözleriyle 15 Temmuz’un sadece bir darbe girişimi olmadığı gerçeğini hatırlattı. “Kutuplaşma ve cepheleşmeyi bıçak gibi kesmeliyiz” diyerek tarihi bir uyarıda bulundu.

CHP Lideri Kemal Kılıçdaroğlu’nu kürsüde izlerken, onun da içinden,”İyi ki gelmişim, iyi ki bu tarihi anda burada olmuşum” dediğini hisseder gibiydim. “15 Temmuz bize yeni bir uzlaşma kapısı araladı” derken ne kadar haklıydı. “15 Temmuz’da yeni bir Türkiye var” derken ne denli isabetli konuştu.

15 Temmuz gecesinden bu yana süreci soğukkanlı, kucaklayıcı ve muhalefetle diyaloğ halinde yürüten Başbakan Binali Yıldırım’ın,” Siyasetteki birleştirici bu tabloyu bozmayacağız. Buradaki birliği gözümüz gibi koruyacağız” sözü önemliydi.

Yenikapı, siyasette yeni bir döneme kapı araladı. İktidar muhalefet ayrımı yapmadan “Zafer demokrasinin meydan milletindir” diyen milyonların Yenikapı meydanını doldurması zaten başlı başına bir mesajdı. İktidarı ve muhalefetiyle herkesin burada dersler çıkarması gerekiyor. Hani yeni Türkiye diyorduk ya, yeni Türkiye bu işte. O meydanda 15 Temmuz’da hayatına kast edilen Cumhurbaşkanı vardı. İktidarı ve muhalefetiyle siyasi parti liderleri vardı. Darbecilerin bombaladığı Meclis’in başkanı ve Türk Silahlı Kuvvetlerini temsilen Genelkurmay başkanı vardı. O meydanda, Türkiye’nin etrafında kenetlenmiş bir millet vardı. Türkiye üzerine hesap yapanların da bu tablodan dersler çıkarmaları lazım.

Ve ilk kez bir Genelkurmay Başkanı kürsüdeydi. Biz darbe sonrası komutanların kürsülere çıkmasını alışığız. Ama ilk kez darbeye karşı milletiyle yan yana olan bir komutan kürsüdeydi. Millet, Genelkurmay Başkanını bağrına bastı. “Ordu-millet elele” denilecek bir tablo yaşandı.

Genelkurmay Başkanı Akar’ın, “Türk Silahlı Kuvvetleri milletimizin emrinde ve görevinin başındadır”sözleri her şeyi anlatmaya yetiyordu.

Meclis Başkanı İsmail Kahraman ise bombaların altında darbeye karşı direnen Meclis’in başkanı olarak kürsüdeydi.

Darbeye karşı milleti sokaklara sokaklara çıkmaya davet ederek, direnişin liderliğini üstlenen Cumhurbaşkanı Erdoğan kimi zaman duygusal kimi zaman mücadele azmini kamçılayan bir konuşma yaptı. “Ölümü öldürerek meydanları dolduranlar” diye selamladı. “Şu görüntü var ya, ülkemizin düşmanlarını en az 16 Temmuz sabahı gibi üzmüştür” diye konuştu. “Bu FETÖ bir çok sinsilikleri hesap etti de bu milleti hesap edemedi” derken büyük bir hakikate parmak bastı. Ama ben en çok,”Şayet bu darbe başarılı olsaydı,bu coğrafyanın kime altın tepsi içinde sunulacağını iyi biliyorsunuz” sözlerine takıldım.

Hani Nazım Hikmet, Abidin Dino’ya,”Sen mutluluğun resmini yapabilir misin Abidin?” diye sormuştu ya, dün Yenikapı’da toplanan milyonlar, demokrasinin resmini yaptılar.