İNSANLARIN konsantrasyon sürelerinin azaldığı ve dikkatlerin dağıldığı, kısa metinleri okumak için bile sabrın olmadığı günümüz koşullarında medya organlarının tek amacı, bir şekilde dikkatleri çekmek oldu.
"Bu hep böyleydi" diyebilirsiniz ve bir ölçüde haklı da olursunuz. Gazetelerin zirvede olduğu 20'nci yüzyıl koşullarında da her gazete birinci sayfasını çarpıcı yaparak dikkat çekmeye çalışırdı. Ama bu iş dijital dünyanın bastırdığı günümüz koşullarında çok daha zor oldu.
Eskiden dikkati çekmek için her gün diyelim ki 100 adet yayın var idiyse şimdi bu sayıyı her gün yüz binlerle ifade etmek mümkün.
Gazetelerin işi zor, dergilerin işi daha da zor. Uzun yazılara dayandıklarından 21'inci yüzyılın sabırsız beyinleri dergi okumayı çoktan bıraktılar. Kâğıt baskıda yaşanan var olma krizini ilk önce dergiler yaşadı ve çok da zorlandılar.
"Son kâğıt baskı" başlıklı kapakla çıkmak zorunda kalan yayının, yılların güçlü dergisi Newsweek olması, dergi dünyasında yaşanan krizin boyutunu göstermeye yetmeli.
Var olmaya devam eden dergiler ayakta kalmak için her sayılarında orijinal, dikkatleri çekecek ve bakanı kendinde tutacak kapaklar yapmak zorundalar. Bu son derce zor bir iş.
Günümüzde tipik bir okuyucu düşünelim. O şimdi gününe internet âleminde bir turla başlıyor. Ben de öyle yapıyorum; eskiden elime gazete alarak içerdim sabah kahvemi, şimdi ise "huffingtonpost.com"u açarak başlıyorum çalışma günüme ve sayıları 20'yi aşkın siteye mutlaka göz atıyorum.
Gazetemi elime almadan önce onda nelerin olduğunu zaten biliyorum. Dergi okumaya pek vaktim ve ihtiyacım yok.
Ayakta durmaya çalışan bir derginin yöneticisiyseniz, bu okuyucunun dikkatini bir şekilde çekmek zorundasınız. Bu yüzden her sayınızda provokatif olmak ve riskler almak durumundasınız.
Bunu en iyi bilen ve bildiklerini uygulamada gösteren Rolling Stone Dergisi'dir. Son sayısında da dikkat çekmek için büyük bir risk aldı. Amerikan kamuoyunda haklı olarak tepki duyulan Boston bombacısının fotoğrafını, o sanki bir rock starıymış ya da internet âleminde büyük yatırımlar yapmış bir gençmiş gibi yayınladı.
Gayet tabii ki inanılmaz bir tepki oldu. Her televizyon programında derginin bu sayısı tartışıldı. Makaleler, köşe yazıları yazıldı. New York Times bile derginin bu kapağı hakkında bir editoryal yayınladı.
Bir adam, derginin piyasadaki tüm sayılarını satın alıp bunları bir meydanda yakacağını söyledi. Belki de bütün bunlar derginin dikkat çekmek için önceden planladığı ve göze aldığı gelişmelerdi. Ancak beklenmedik bir şey de oldu.
Derginin kapağındaki o bombacıyı saklandığı yerde yakalamaya giden timdeki polislerden biri, operasyon yapılırken çekilmiş fotoğrafları basına sızdırdı.
O ürkütücü fotoğraflardan bir tanesi, yaralı halde karanlık bir köşede oturmakta olan bombacıya polis yaklaşırken çekilmiş. Bombacının tam alnının üzerinde kırmızı lazer işareti var, yani hareket ettiği an alnından vurulup öldürülecek durumda.
Fotoğrafları sızdıran polis, bunu Rolling Stone Dergisi'nin bombacı kapaklı sayısına misilleme olarak yaptığını, bir bombacıdan kahraman yaratma girişimine karşı harekete geçtiğini söyledi. O polis şimdi görevinden alındı.
Bu medya hikâyesi, dikkatleri çekmek için 21'inci yüzyılda kâğıt baskısıyla, dijitaliyle tüm medyada başlamış olan inanılmaz yarışın nelere yol açabileceğini ve atılacak her adımda çok dikkatli olmak gerektiğini gösteriyor.