SAYFA sekreteri bazı arkadaşlar, kullanacakları resimleri, mizanpajını yaptıkları sayfada daha güzel görünmesi için ters-yüz etmeye pek bir meraklıdırlar.

“Resmi ters-yüz etmek” derken, solunu sağ, sağını da sol yapmayı kastediyorum. Hani bilgisayarlarda fotoğrafları düzeltme programlarında görüntüyü çevirirken “horizantal” denilen tuşa basılarak yapılan iş var ya, işte o... Fotoğraf çevrildiği zaman herşeyi değişir. Meselâ ceketli, kravatlı, gayet şık bir beyefendiyi

ters yüz ettiğinizde ceketinin cebi sağa gider, adamcağız sağa bakıyorsa sola döner, sağ elinde herhangi bir âlet varsa ve o âleti kullanıyorsa solak zannedersiniz. Müzisyen kucağındaki çalgının perdelerine sağ elle basmakta, asker de tüfeğini sağ omzuna dayayıp ateşlemektedir.

Fotoğrafların kullanıldıkları sayfanın dışına bakması, sağ sayfadaki resmin de sola baktığı takdirde daha hoş görüneceği düşüncesi var ya... İşte bu yüzden resimler sık sık çevrilir ve çevirirken mutlaka bir hata edilir, fotoğrafın arka planında eğer ayrıntı yoksa yapılan iş pek anlaşılmaz ama şayet varsa, farkettiğinizde gülersiniz... Ertuğrul Özkök‘ün Tempo Dergisi’nin son sayısında çıkan bir fotoğrafında da böyle bir işi farkedince çok güldüm.

 

ANÎ BİR DEVRİM GİBİ!

Ayşe Arman, Ertuğrul Özkök ile uzun bir röportaj yapmış ve röportaj için Ertuğrul Bey‘in bol bol resimlerini çekmişler. Bazısı yalın ayak, birkaçı smokininin papyonu çözülmüş, kimisi de Özkök‘ün gömleğini pantolonunun üzerinden sarkmış vaziyette gösteren fotoğraflar...

Ama, iki sayfaya yayılmış bir fotoğraf var ki, Türkçe’deki “Allah’ı kaymış” deyimini bundan daha güzel aksettiren bir başka resimşimdiye kadar herhalde hiç yayınlanmamıştır diyebilirim.

Ertuğrul Bey bir tablo sergisinin salonunda dizlerini kırarak hafifçe yere oturmuş, başını dizinin üzerine koyduğu koluna yaslamış ve derin derin düşünmede...

Duvarda, Balkan Naci İslimyeli‘nin hat sanatının bazı örneklerinden istifade ederek yaptığı tablolar görünüyor. Ressam “istif” şeklindeki bazı hatları insan yüzleriyle birleştirip güzel kompozisyonlar yapmış. Tabloların birinde “Allah” yazısı, bir başkasında da HafızOsman geleneğinden gelme “vav” harfi görünüyor.

Sayfayı yapan arkadaşlar, Ertuğrul Bey‘i mizanpaj aşkına sola baktırmak isteyip resmi çevirmişler ve tabii üst taraftaki resimler de tersine dönmüş. Binlerce senelik “vav” harfinin yamuk bir “e” hâlini almasını bir tarafa bırakın, öteki tablodaki “Allah” ibaresi de evrime uğramış, bin küsur seneden buyana sağdan sola okunan Arap yazısı bu bir anda gelen harf devriminin şiddetiyle soldan sağa yazılmış. Resimaltında, fotoğraftaki tabloların Balkan Naci İslimyeli‘nin “Afrika: Kara Yazı” serisine ait olduğu yazılı. Ben, ressamın sanat aşkına Allah’ı kaydıracağına pek ihtimal vermediğim için bu işin sayfa sekreteri arkadaşların eseri olduğunu düşündüm.

Sözün kısası, vebâli kime aitse, onun boynuna...