AYHAN Şahenk'te tam bir "Euroleague kapışması" vardı sahada...
Savunmaların, Euroleague düzeyinin ötesinde "taş gibi" sert olduğu, hücumda da yine tarafların "ekmeğini taştan çıkardığı" iki ekip Efes Pilsen ve Fenerbahçe Ülker, Türkiye standartlarının üzerinde üst düzey takımlar olduklarını dünkü müthiş kırk dakikayla ortaya koydular.
Efes Pilsen cephesinde, oyuncuların yüzlerine de yansıyan aşırı stres, final serisine gelene kadar sergiledikleri pozitif basketbolun ivme kaybetmesine, dolayısıyla performans düşüklüğüne neden oldu. Sanki final yedi maç üzerinden değil de sadece dünkü karşılaşma ile belirlenecekmiş gibi gergindiler. Buna rağmen son dönemde sergiledikleri o müthiş savunma direncini neredeyse 40 dakikaya varan bir süre yansıttılar. Ama işin hücum kısmında, özellikle ikinci yarıda standardın çok altında kaldılar. Maçı iki kez kazanma noktasına getirdiklerinde bunu başaramayınca, Fenerbahçe'nin sakin ve sabırlı oyununa yenik düştüler. İyi savunma ile 24 top kaybına zorladıkları rakiplerine de bu yüzden kaybettiler.
Fenerbahçe kanadında ise aksayan herşeyin "sigortası" mevcuttu. İki guard Marques Green ve Willie Solomon'un 6 sayıda kilitlenmeleri ve bunun da ötesinde toplam 10 top kaybıyla faydadan çok zarar vermeleri bile onları oyundan düşürmeye yetmedi. Maça, neredeyse aylardır süre almayan Vidmar ile giren Sarı-Lacivertliler, Kaya Peker'i bu oyuncuyla etkisiz hale getirseler de boyalı alanda sayı standartlarının altında kaldılar. Dört uzundan toplam 13 sayı çıkarabilen Fener, en az Efes kadar sert, iyi ve sürekliliği olan savunmalarının yanında karakter oyuncularıyla "kötü zamanlarda ayakta kalabilme" özelliğini sürdürdü. Ömer Onan ve Mirsad Türkcan, sahada müthiş bir ikili oluşturup, son bölümde Smith ve Preldzic'in de aralarına katılmasıyla Efes'in tüm ritmini ve kazanma inancını kırdılar. Ve saha avantajının da ötesinde zaten gergin olan rakibe karşı, belki de serinin kalan bölümünde çok işlerine yarayacak moral motivasyonu da yakaladılar.